فرامرز آزادپوش میاندوآب - کارشناسی ارشد جامعهشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، آشتیان، ایران.

به رسمیت شناختن کارآفرینی به عنوان راه حلی برای تخریب محیط زیست و نابرابری اجتماعی و نه به عنوان علت، زمینه را برای شناسایی نوع جدیدی از فعالیت های کارآفرینانه، یعنی کارآفرینی پایدار، سوق داد.در سال های اخیر در مورد کارآفرینی، علاقه علمی افزایش یافته است، بااین حال، جدای از جذابیت آرمانی آن، عدم درک ماهیت پدیده و آینده کارآفرینی پایدار در تئوری و عمل باقی مانده است، به ویژه هنگامی که صحبت از تاسیس مشاغل مبتنی بر صنایع دستی می شود. تحقیق و پژوهش در حوزه صنایع دستی امری نوظهور است. این بررسی به دنبال ارائه یک مبنای مفهومی برای تحریک تفکر علمی و بهبود درک جمعی ما از سهم کارآفرینی صنایع دستی در کارآفرینی پایدار به عنوان یک زیرمجموعه مجزا در تحقیقات کارآفرینی است. بر اساس تعریف مرز و ترسیم ویژگی های اصلی، این بررسی جنبه های اصلی صنعت صنایع دستی را موردبحث قرار می دهد و مفاهیم تحقیقاتی و جهت گیری های تحقیقاتی آینده را فراتر از رویکردهای فعلی و غالب برای اقدام کارآفرینانه تشریح می کند.صنایع دستی به آن دسته از آثاری گفته می شود که باهدف کاربردی و سودمندی و با استفاده از مواد اولیه بومی و طبیعی، کاملا با دست یا با کمک ابزار ساده و با بهره گیری از خلاقیت ذهنی در چهارچوب فرهنگ مردم هر منطقه و با توجه به میراث قومی آنان ساخته می شوند و مهارت و دانش آن از طریق نسل های متمادی به شیو استادشاگردی به سازنده اثر انتقال یافته است.

کارآفرینی، صنایع دستی، کارآفرینی پایدار