امیرحسین بهرامی زاده
شیما بهرامی زاده

امنیت از زمان آغاز تکنولوژی دیجیتال موضوع بسیار مهمی بوده است. هکرها به دنبال داده های محرمانه از طریق روش های جدید ورود به سرورها هستند. اگر چه بیشتر ما زنجیره های تامین مواد غذایی و آشامیدنی را به چنین تهدیدات امنیتی مرتبط نمی کنیم، اما این بخش، با توجه به روند اخیر حملات سایبری، در خط مقدم جامعه امنیت سایبری قرار دارد. موسسه امنیت سایبری ملی اعلام کرد که "وزارت امنیت داخلی، صنعت غذا و کشاورزی را به عنوان یکی از ۱۶ زیر ساخت حیاتی ملی مشخص کرده است." صنعت غذا و کشاورزی به وضوح در معرض خطر هشدار دهنده برای حملات سایبری قرار دارد.هنگامی که در مورد بخش غذا و کشاورزی صحبت می کنیم، منظورمان "تروریسم کشاورزی" است. فوربس، تروریسم کشاورزی را به عنوان "آلودگی عمدی عرضه مواد غذایی با هدف ارعاب مردم و ایجاد آسیب" تعریف کرد. تروریسم کشاورزی می تواند در دو سطح عمل کند. اول، هکرها می توانند به طور مخفیانه وارد زنجیره تامین اصلی شوند و حمل و نقل کالا را در هر جایی که غذا مورد نیاز است، قطع کنند. این می تواند اثرات فاجعه باری داشته باشد زیرا می تواند به طور کامل عرضه غذا و نوشیدنی در هر مکان را قطع کند. دوم، هکرها ممکن است به برخی از کنترلرهای منطقی قابل برنامه ریزی دسترسی پیدا کنند و می توانند در فرآیند عرضه غذا مداخله کنند، در نتیجه به آن ها اختیار مداخله در مقدار مواد شیمیایی وارد شده به غذا را می دهند که منجر به درد و رنج انسانی و حتی خطر بالقوه مرگ می شود. تصور کنید که غذاهای مورد علاقه شما تهدیدی برای شما هستند. این امر موضوع امنیت سایبری را در رابطه با صنعت مواد غذایی مورد توجه قرار می دهد. شرکت ماشین آلات تجاری بین المللی (IBM)در سال ۲۰۱۳ تحقیقی را انجام داد که توسط بخش خدمات امنیتی آن ها رهبری می شد و هدف آن تحلیل تعداد زیاد نقض امنیت و حوادث مشابه در هر یک از سیستم هایی بود که مشتریان آن ها استفاده می کردند و به کشف این موضوع کمک کرد که آن ها سالانه با میانگین ۷۳،۴۰۰ حمله مواجه می شدند. تحلیل های بیشتر نشان داد که بیشتر حملات، متوجه صنعت تولید بوده است که صنایع غذایی بخشی از آن بوده و به دنبال آن صنایع بیمه و مالی قرار گرفتند.

امنیت، حمله سایبری، جرایم سایبری، زنجیره تامین