انتخاب محدوده بهینه جهت اجرای طرح ترافیکLEZبا استفاده از روشAHPفازی مطالعه موردی: شهر شیراز

رشد و توسعه شهر نش ینی در جوامع امروزی، فرآیند ناگزیری است که ضمن به مراه داشتن مزایای متعدد، مشکلاتی نیز به همراه دارد. از جمله این مشکلات بخصوص در کلان شهرها و شهرهای بزرگ، ایجاد ترافیک وسایل نقل یه، افزایش زمان سفر، کاهش ایمنی و افزایش آلودگی هوا می باشد. همچنین معضلات زیست محیطی به ویژه مسائل مربوط به آلودگی هوا یکی از مشکلات اصلی کلان شهرهای جهان است که هرروزه بر ابعاد و عوارض جانبی آن افزوده میشود. دور از ذهن نیست که یکی از منابع اصلی آلودگی هوا را وسایل نقلیه موتوری دانست. پس با توجه به این موضوع اولین گام در فرآیند کاهش آلودگی هوا تلاش در راستای کاهش میزان تردد خودروها میباشد. در این راستا راهحل های گوناگون ترافیکی مطرح شده است. جهت بهبود چنین مسائلی مدیران شهری جهت کنترل ترافیک و بهبود شرایط زیستی شهروندان اقداماتی نظیر اعمال محدودیت های ترافیکی را مورد توجه قرار داده اند که می تواند در محدوده های زمانی و مکانی و یا نوع خاصی از وسایل نقلیه مورد استفاده قرار گیرد. از جمله اقداماتی که در این خصوص در کشورهای مختلف انجام شده است می توان به این موارد اشاره کرد؛ اخذ هزینه و ایجاد روش های بازدارنده و یا محدود کننده برای استفاده از وسایل نقلیه شخصی و ایجاد تسهیلات ویژه برای وسایل نقلیه عمومی مانند طرح تردد زوج و فرد، ایجاد خطوط ویژه تردد وسایل حمل و نقل عمومی و .... اجرای طرح ترافیکی LEZ محدوده کم آلاینده می تواند در آلودگی هوا و همچنین کاهش ترافیک در کلان شهر شیراز نقش مهمی ایفا کند. لذا انتخاب محدوده مناسب جهت اجرای طرح بسیار حائز اهمیت می باشد. در این پژوهش ابتدا محدوده هایی جهت ایجاد طرح مذکور در کلان شهر شیراز انتخاب و سپس با توجه به تعدادی معیار محدوده با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی و ابزار قدرتمند AHP فازی مشخص شده است.

Keywords:

کاهش آلودگی هوا , AHP فازی , طرح LEZ , مدیریت شهری , محدوده طرح ترافیک.