بررسی شاخص های خورندگی منابع آب آشامیدنی روستاهای شهرستان شاهرود

پایش کیفی منابع آب نه تنها باعث بهبود کیفیت آب می شود بلکه در فرایند تولید آب سالم نیز ارزش اقتصادی داشته و عامل مهمی در کاهش هزینه های تولید و تصفیه آب به شمار می رود. این مطالعه با هدف بررسی شاخص خورندگب منابع آب آشامیدنی روستاهای استان سمنان انجام گرفته است . با شناسایی منابع تامین آب روستایی شهرستان شاهرود ، نمونه برداری به صورت سرشماری از محل منبع تامین آب صورت گرفته و پس از سنجش پارامترهای مورد نیاز شامل PH ، قلیائیت ، سختی و ... با روشهای استاندارد آزمایشات آب و فاضلاب ، شاخصهای خورندگی شامل شاخص لانژلیه (LSI) ، رایزنر (RI) و خوردگی (AI) با استفاده از فرمولها و نمودارها تعیین گردید. نتایج نشان می دهد از تعداد 84 نمونه آزمایش شده در سطح منابع تامین آب روستایی شهرستان شاهرود 33% رسوبگذار ، 47% کمی رسوبگذار و 20 % دارای خاصیت خورندگی می باشند . بررسی شاخصها در هر یک از بخشهای روستایی حاکی از تمایل منابع آب منطقه به سمت پایداری و خورندگی کم است . همچنین میزان خورندگی آب چاه ها در مقایسه با چشمه ها و قنوات بیشتر می باشد . موارد رسوبگذار و خورنده در دراز مدت می توانندمشکل ساز باشند . در صورتی رسوبگذاری زیاد در اثر افت آبدهی لوله ها با کاهش سرعت آب مواجه شده ، بطوزیکه راکد شدن آب در لوله ها از نظر بهداشتی مضراتی را در پی خواهد داشت و در صورت خورندگی زیاد اثرات نامطلوب ازجمله طعم و بوی بد ، ایجاد رنگهای قرمز و سیاه و پرت آب در تاسیسات مشهود خواهد بود. در یک برنامه مشخص می توان از فنآوریهای مختلف کنترل رسوب یا خوردگی بصورت تنظیم PH ، قلیائیت ، افزودن بازدارنده های شیمیایی ، حذف برخی املاح و یا با مخلوط کردن چند منبع تامین آب و ملاحضات طراحی سیستم از اتلاف هزینه و سرمایه جلوگیری نموده و در جهت بهبود کیفیت آب گام برداشت.

Keywords:

منابع آب آشامیدنی , روستاهای شاهرود , شاخص خورندگی