زهرا تولائی - دانشجوی کارشناسی، گروه مهندسی پزشکی، موسسه آموزش عالی آپادانا، شیراز ، ایران

صدمات مغزی حاد یا مزمن باعث مرگ و میر و وضعیت عصبی ناتوان کننده مادام العمر می شود که در آن، علی رغم پیشرفت در استراتژی های درمانی ، نتیجه بالینی به سختی به بهبود کامل بیمار می رسد. در دهه های اخیر، مهندسی بافت مغز به عنوان یک حوزه تحقیقاتی تشویق کننده برای کمک به بازیابی آسیب دیدگی سیستم عصبی مرکزی ظهور کرده است. پلی ساکاریدها، بیوماکرومولکول های طبیعی فراوانی هستند که پتانسیل بالایی در افزایش فناوری های پیشرفته در ترمیم و بازسازی بافت مغز دارند. علاوه بر حمل اطلاعات بیولوژیکی غنی، پلی ساکاریدها می توانند با مولکول های زیستی از جمله گلیکوزامینو گلیکان های موجود در غشای سلولی و بسیاری از بخش های سیگنال دهنده، فاکتورهای رشد، کموکاین ها و مولکول های هدایت کننده آکسون، تعامل و ارتباط برقرار کنند. این بررسی شامل یک بررسی جامع از پیشرفت فعلی در طراحی و توسعه مواد زیستی ماده نرم مبتنی بر پلی ساکارید برای ترمیم و بازسازی بافت مغز است

پلی ساکاریدها ، پلیمرهای زیستی ، بیو ماکرو مولکول ها ، مهندسی بافت