علی ترابیان - دانشیار گروه مهندسی محیط زیست دانشکده محیط زیست ، دانشگاه تهران
عبدالله رشیدی مهرآبادی - استادیار دانشکده مهندسی آب ، دانشگاه صنعت آب و برق شهید عباسپور
مهدی صفایی فر - کارشناس ارشد مهندسی عمران ، مهندسی محیط زیست ، دانشگاه تهران

نتایج بسیاری پیرامون عملکرد بهتر پلی آلومینوم کلراید بعنوان ماده منعقد کننده در مقایسه با سایر مواد منعقد کننده نظیر سولفات آلومینیوم و کلرورفریک در فرآیند تصفیه متعارف در شرایط کدورت متوسط و بالا از نقطه نظر مقدار مورد نیاز کمتر ، تشکیل لخته های درشت تر ، کاهش مدت زمان ته نشینی فلوک ، تولید لجن کمتر ، عدم نیاز به تنظیم قلیاییت بوسیله آهک و دیگر پارامترها داشته است. با توجه به اینکه اکثر آّب تصفیه خانه های کشور از منابع آبی پشت سد تامین می گردد و دارای کدورت پایین می باشند و در برخی از موارد از فراین فیلتراسیون مستقیم جهت تصفیه استفاده می شود ، لذا در این تحقیق به منظور ارزیابی تاثیر منعقد کننده مختلف نظیر کلرور فریک و پلی الومینیوم کلراید در کدورت های پایین و فرآیند فیلتراسیون مستقیم و تعیین موثرترین نوع ماده منعقد کننده از نقطه نظر نحوه ایجاد افت در بستر فیلتر ، هزینه ،راندمان حذف ذرات و راندمان کدورت ، با استفاده از پایلوت آزمایشگاهی آزمایش کامل با در نظر گرفتن تاثیر عواملی چون نوع ماده منعقد کننده ، نرخ فیلتراسیون و میزان ماده منعقد کننده ، بر روی عملکرد صافی انجام پذیرفت. نتایج حاصل از تحقیق حاضر مشخص کرد ، میانگین کدورت خروجی ، میانگین تعداد ذرات خروجی ، منحنی تغییرات کدورت خروجی و منحنی تغییرات تعداد ذرات خروجی در طول عملکرد فیلتر د رحالت استفاده از پلی آلومینیوم کلراید نسبت به کلرور فریک در شرایط یکسان کمتر بوده است و با افزایش نرخ فیلتراسیون میانگین کدورت و تعداد ذرات خروجی افزایش یافته است. همچنین نتایج حاصل از بررسی حالت تزریق 2 میلی گرم در لیتر پلی آلومینیوم کلراید ( حالت ضعیف انعقاد و لخته سازی ) مقایسه آن با حالت تزریق 5 میلی گرم در لیتر کلرور فریک ( حالت خوب انعقاد و لخته سازی) بیانگر بالاتر بودن میانگین حذف کدورت و کمتر بودن راندمان حذف کدورت و ذرات در حالت ضعیف انعقاد و لخته سازیی بوده است.

فیلتراسیون مستقیم،پلی آلومینیوم کلراید ، کلرور فریک ، کدروت آب ، میانگین وزنی ذرات