حسن صمدیار - کارشناس ارشد مهندسی محیط زیست ( آب و فاضلاب ) ، باشگاه پژوهشگران جوان
حسین صمدیار - کارشناس مهندسی شیمی ، باشگاه پژوهشگران جوان

در دو دهه گذشته استفاده از مدل های ریاضی برای شبیه سازی های اکولوژیکی و واکنشهای کیفی آب در آّبهای سطحی رواج بسیار یافته است و روشهای شبیه سازی خط مشهای جامع و مناسب برای ارزیابی روشهای کاهش بار آلودگی و ارائه روشی مناسب برای بهره برداری جهت جلوگیری از انتقال آلودگی و کاهش منابع است . ارائه یک مدل قابل قبول برای پدیده های زیست محیطی مراحل مختلفی دارد که شامل : شبیه سازی اولیه و تکمیل اطلاعات ، کالیبراسیون مدل ، تایید مدل ، گام بعدی در شبیه سازی تاوید مدل ، تحلیل عدم قطعیت ، تحلیل حساسیت و پیشنهادات مدیریتی است. پس از این مرحله ، مدل می تواند برای چاره اندیشی مدیریتی به کارگرفته شود اثرات این اعمال می تواند با تغییر پارامترها در مدل و اجرای مدل برای شبیه سازی اثرات این اعمال مشخص می شود . این گونه به نظر می رسد که بهتر است قبل از تعریف هر گونه راهبرد برای تهیه مدل ، شناخت :امل از اطلاعات موجود و اطمینان از این که آیا این پدیده قابل شبیه سازی است یا خیر ، حاصل آید . متاسفانه بسیاری از پؤوژه ها تغییر مسیر داده و یا در مراحلی از کار متوقف شوند و گاها دیده می شود که مدل فراهم آمده ، واجد هیچیک از معیارهای استاندارد در شبیه سازی پدیده های زیست محیطی نیست.

مدل سازی ، منابع آلودگی ، شبیه سازی ، کالیبراسیون مدل ، آبهای سطحی