محسن آجدانی - کارشناس ارشد عمران

کشور ایران به عنوان یکی از کشورهای بلاخیز دنیا از دیرباز با چالش زمین لرزه به عنوان یکی از مخربترین بلایای طبیعی مواجهبوده است. این عامل سبب بروز آسیب های بی شمار در ساختمان ها، زیرساخت و بافت شهرهای ایرانی شده است. در این راستا، درسال های اخیر اقدامات متعددی در خصوص ارتقای مقاومت ساختمان ها در برابر زلزله مطرح شده است که در میان آنها می توان بهوضع قوانین و مقررات در حوزه احداث ابنیه، تهیه شناسنامه فنی و ملکی ساختمان و نظارت های متعدد اشاره نمود. در این زمینه،بررسی و ارزیابی میزان آسیب پذیری لرزه ای ساختمان ها در جهت شناسایی نقاط ضعف، دستیابی به راهکارهایی برای رفع آنها وهمچنین مدیریت بحران و مدیریت جامع شهری و تهیه سناریوهای نجات و امداد از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بر این اساس،این پژوهش به دنبال آن است تا با روشی توصیفی - تحلیلی و بر اساس مطالعات کتابخانه ای و پیمایش (توزیع پرسشنامه) و با بهرهبه ارزیابی آسیب پذیری لرزه ای سازه های شهری در شهر شاهرود و شناسایی پهنه های GIS مندی از فرایند تحلیل سلسله مراتبی وآسیب پذیر آن در برابر زلزله احتمالی بپردازد. نتایج تحقیق بیانگر آن است که که در میان معیارهای ساختمانی تاثیرگذار، معیار نوعسازه به عنوان مهمترین عامل در آسیب پذیری شهر شاهرود تشخیص داده شده است. همچنین، میزان آسیب پذیری در بافت هایفرسوده و هسته مرکزی شهر شاهرود به علت تراکم جمعیت و فرسوده بودن بناها، بیشتر از سایر مناطق است. از این رو بخش عمده ای از مرکز و پیرامون شهر در صورت بروز زمین لرزه در معرض تخریب زیاد و یا نابودی کامل قرار دارد.

زمین لرزه، آسیب پذیری لرزه ای، پهنه بندی لرزه ای، فرایند تحلیل سلسله مراتبی، شاهرود