نفی انتساب عجایب الدنیا به ابوالموید بلخی بر اساس شواهد تاریخی و متنی
Publish place: Critique,analysis and aesthetics of texts، Vol: 4، Issue: 2
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 592
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_QPA-4-11_006
تاریخ نمایه سازی: 9 شهریور 1401
Abstract:
پژوهشگران درباره کتاب عجایب الدنیا دو نظر دارند، عده ای آن را بازنویسی کتاب عجایب بر و بحر از ابوالموید بلخی می دانند و عده ای دیگر آن را کتابی مستقل می دانند که یکی از منابعش کتابی از ابوالموید بلخی بوده است. باتوجه به اطلاعاتی که در صدر و مقدمه سه نسخه بازمانده از متن آمده، سبک نوشتاری متن، اطلاعاتی که در تاریخ سیستان درباره ابوالموید آمده، و نیز آنچه نویسنده عجایب الدنیا در میان حکایات از خودش گفته، و درنهایت حکایات مشابهی که در این کتاب و گرشاسپ نامه آمده است، نشان داده شده که این کتاب بازنویسی کتاب ابوالموید نیست، بلکه عجایب الدنیا کتابی مستقل است و فقط یکی از منابع مولف آن، ابن محدث تبریزی، کتابی از ابوالموید، به اقرب احتمال کتاب گرشاسپ بوده است و همان طور که مولف از ابوالموید نقل کرده از دیگرانی چون نجیب همدانی هم با ساختاری یکسان مطالبی را نقل کرده است. می توان احتمال داد که چون در طول زمان خطبه نسخه از بین رفته، توضیحاتی که مولف در ابتدای اولین حکایت باقی مانده از متن درباره ابومطیع بلخی داده بوده، به اشتباه خطبه کتاب فرض شده و بعدا به دلیل نقل مطالبی از ابوالموید در عجایب الدنیا و نیز شهرت او، کتاب به ابوالموید بلخی منسوب شده است. ذکر نام «ابوالموید ابومطیع بلخی» در یکی از نسخ شاهدی بر این ماجراست. دلایلی که دیگر پژوهشگران در انتساب اثر به ابوالموید ذکر کرده اند، همگی ضعف هایی دارند و کافی نیستند.
Keywords:
Authors
رادمان رسولی
دانشگاه تهران
محمدجواد احمدی زاده
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تهران