مهدی محمودی کامل آباد - استادیار، دانشگاه هنر اصفهان، دانشکده معماری
سیامک پناهی - استادیار، دانشگاه آزاد ابهر، دانشکده معماری
جعفر یوسف پور - دانشجوی دکترای معماری، دانشگاه هنر اصفهان، رشته معماری، دانشکده معماری.

در ارتباط با نقش معماری و طراحی شهری بر امنیت روانی شهروندان مباحث مختلفی می بایست بررسی و تحلیل گردند تا ریشه این موضوع حیاتی در جوامع امروزی مشخص گردد. از آن جا طراحی بنا یعنی فرم بر عملکرد و به خصوص معنا از دیدگاه مخاطبان اثر گذار است، بنابراین نوع طراحی بناهای عمومی و به طور خاص سازه ی آن ها بر معنای برداشت شده توسط شهروندان از جمله حس امنیت روانی موثر است. در این پژوهش با توجه به مولفه های مختلف موثر بر سازه که سبب القای حس امنیت بر شهروندان می-شوند یعنی چهار مورد نوع هندسه ی سازه، پایداری، عملکرد و فناوری استفاده شده در سازه مورد بررسی قرار گرفته است. روش تحقیق، توصیفی – تحلیلی و به صورت تلفیقی از کمی و کیفی بوده و جمع آوری داده ها، به روش کتابخانه ای و میدانی با استفاده از پرسش نامه و نظرسنجی از شهروندان و افراد اهل فن انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش با توجه به فرمول کرکران ۳۸۴ نفر بوده و با توجه به تجزیه تحلیل های انجام شده، نتایج ناشی از پژوهش حاکی از آن است که از نظر پاسخ دهندگان دانشگاه تهران با کسب۳۴.۱۰ بیشترین درصد حس امنیت روانی و تئاتر شهر با ۲۲.۷۲ کمترین میزان حس امنیت روانی را به مخاطبان القا می کنند. با توجه به نتایج این پژوهش، طراحی بنا می تواند براساس مولفه های مختلف سازه در ایجاد حس امنیت روانی به شهروندان موثر بوده و بنابراین در طراحی بناهای عمومی و دارای اهمیت ویژه در آینده می تواند راهگشا باشد.

امنیت, پایداری, امنیت در بنا, امنیت روانی