مهشید لولوئی - عضو هیئت علمی گروه بهداشت محیط، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی کر
ایرج اخلاص پور - کارشناس ارشد مرکز تحقیقات جهاد کشاورزی کرمان- استاد حق التدریس دانشکد
محمد ملکوتیان - استاد گروه بهداشت محیط دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی کرمان

ترکیبات نیتروژن دارای اهمیت بسیار زیادی در منابع آب ، اتمسفر و در فرایند های زندگی تمام موجودات می باشند. از میان آنها ، آمونیم ، نیتریت و نیترات از اهمیت خاصی برخوردارند . آبی که دارای غلظت زیادی از یون نیترات باشد برای شیر خواران مضر و گاهی مرگ آور است. یکی از روشهای حذف نیترات ، روش انعقاد و لخته سازی است. آب چاههای شهر کرمان در بخشی از قسمت ها به دلیل بالا آمدن سطح فاظلاب و عدم وجود شبکه جمع آوری ، ممکن است دارای مقادیر زیادی نیترات باشند. مطالعه حاضر به منظور برسی استفاده از دو منعقد کننده ، سولفات فرو و سولفات آلو مینیوم در کاهش نیترات از آب می باشد. روش کار: مطالعه اضر یک مطالعه مقطعی است و در سال 1388 انجام شد. نمونه واقعی از آب چاه میدان پژوهش کرمان برداشت و سریعا به آزمایشگاه منتقل شد و با روشهای استاندارد تحت آزمایش قرار گرفت . با آزمایش جار مقدار ph و غلظت بهینه دو منعقد کننده تعیین و سپس تاثیر مقادیر بدست آمده بر روی نمونه واقعی آزمایش شد. شرایط آزمایش جار عبارت بود از : اختلاط سریع ( 300rpm) ، مرحله لخته سازی ( 50rpm ) و مرحله ته نشینی 30 دقیقه بود. نتایج : مشخص شد که سولفات فرو می تواند در 7=ph و غلظت 180 میلی گرم در لیتر یون فرو تا میزان 88 درصد در کاهش غلظت نیترات آب موثر باشد . همچنین مشخص شد که منعقد کننده آلوم در 7=ph و غلظت 200 میلی گرم در لیتر یون آلو مینیوم بیش از 95% در کاهش نیترات آب موثر است . در این بررسی مشخص شد که استفاده از آلوم به علت عدم تولید رنگ در آب بر سولفات فرو برتری دارد. نتیجه گیری : نتایج نشان داد که استفاده از آلوم به عنوان منعقد کننده می تواند کاهش یا حذف نیترات از آب موثر باشد. این نتیجه می تواند مورد توجه مسئولین سازمانهای مرتبط با مشکل آلودگی آب به نیترات قرار گیرد.

نیترات ، آلوم ، سولفات فرو، جارتست ، کرمان