تاثیر هیدروکربن های نفتی بر میزان بقاء و رنگیزه های سیانوباکتری های جدا شده از مناطق آلوده به نفت آبادان

پاکسازی محیط های آبی و خاکی از پساب های هیدروکربنی ناشی از آلودگی های نفتی از توجه و اهمیت بسیاری برخوردار است. یکی از راه های رفع آلودگی، استفاده از ریزجلبک ها و از جمله سیانوباکتری ها می باشد. در این تحقیق اثر یک نوع پسماند کارخانه گل روغنی (شامل ۷۰% گازوئیل) بر روی بقاء و رنگیزه های سه سیانوباکتری (Oscillatoria + Calothrix، Nostoc و Calothrix) به شکل خالص و مخلوط بررسی گردید. این سیانوباکتری ها از خاک ساحل اروندرود در شهر آبادان جدا گشتند. نتایج حاکی از آن است که میزان بیومس در نمونه اول حدود سه برابر نمونه های دیگر است. روند رشد در این نمونه افزایشی و در دو نمونه دیگر ابتدا روند کاهشی داشته و سپس بعد از حدود یک هفته به فاز ساکن رسیده است. هر سه نمونه بقای خود را در تیمارهای اعمال شده حفظ نموده و ترکیب نفتی برای هیچکدام از نمونه ها سمیت مرگ آوری تولید نکرده است. میزان کلروفیل در نمونه ها با میزان بیومس تطابق داشته و در نمونه اول حدود سه برابر نمونه های دوم و سوم می باشد. بطورکلی نتایج حاصل از این آزمایش حاکی از مقاومت این سه نمونه در مقابل اعمال تیمار ترکیب نفتی بوده و پتانسیل این سیانوباکتری ها را برای استفاده از آن ها برای تجزیه آلودگی ناشی از ترکیبات نفتی را نشان می دهد. ضمن اینکه نتایج برای اولین بار برای ریزجلبک های بومی ایران گزارش می گردند.

Keywords:

آلودگی , بقاء , ترکیبات نفتی , رشد , رنگیزه , سیانوباکتری