پروین جعفری - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته ی علوم تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر
مریم لنجابی شراهی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته ی علوم تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر
مریم رضایی

هدف اصلی از پژوهش حاضر رابطه ی تاب آوری تحصیلی بر اساس اشتیاق تحصیلی و رضایت از مدرسه در دانش آموزان دوره متوسطه اول بود. روش پژوهش حاضر کاربردی و از نظر نوع داده ها کمی و از نظر شیوه گردآوری داده ها از نوع توصیفی – همبستگی می باشد. ابزار گردآوری داده ها شامل مقیاس تاب آوری تحصیلی ساموئلز که در سال (۲۰۰۴)، مقیاس اشتیاق تحصیلی فردریکز بلومنفیلد و پاریس (۲۰۰۴) و مقیاس رضایت از مدرسه (MSLSS ) توسط اسکات هوبنر (۱۹۹۱) بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه ۱۸ و همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه از نوع گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته ها نشان داد که بر اساس یافته های به دست آمده از این پژوهش مقدار بتای به دست آمده در اشتیاق تحصیلی رفتاری برابر با ۷۱/۰ در سطح ۰۱/۰ معنادار است. بنابراین اشتیاق تحصیلی رفتاری به میزان ۷۱/۰ توان پیش بینی کنندگی تاب آوری تحصیلی را دارا می باشد. مقدار بتای به دست آمده در اشتیاق تحصیلی عاطفی برابر با ۷۷/۰ در سطح ۰۱/۰ معنادار است. بنابراین اشتیاق تحصیلی عاطفی به میزان ۷۷/۰ توان پیش بینی کنندگی تاب آوری تحصیلی را دارا می باشد. مقدار بتای به دست آمده در اشتیاق تحصیلی شناختی برابر با ۵۳/۰ در سطح ۰۱/۰ معنادار است. بنابراین اشتیاق تحصیلی شناختی به میزان ۵۳/۰ توان پیش بینی کنندگی تاب آوری تحصیلی را دارا می باشد. مقدار بتای به دست آمده در رضایت از مدرسه برابر با ۳۷/۰ در سطح ۰۱/۰ معنادار است. بنابراین رضایت از مدرسه به میزان ۳۷/۰ توان پیش بینی کنندگی تاب آوری تحصیلی را دارا می باشد.

تاب آوری تحصیلی، اشتیاق تحصیلی، رضایت از مدرسه، دانش آموزان، دوره متوسطه اول