مهدی یاراحمدی - مدرس کارشناسی ارشد تاریخ تشیع، گروه الهیات و معارف دانشگاه پیام نور، ایران
تهمینه مسلمیان فر - دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ تشیع دانشگاه پیام نور، ایران

شاهنامه فردوسی یکی از مهم ترین آثار ادبی در زبان فارسی است. هدف از این پژوهش مطالعه رفتاری زنان در شاهنامه فردوسی است. دلیل اهمیت موضوع شناخت برخی از رفتارهای زنان در شاهنامه است. نگارندگان در دو مقاله که به فاصله کمی از این مقاله منتشر شده است، به بررسی ابعاد متفاوت رفتارهای زن و زنان در شاهنامه فردوسی پرداخته اند. این مقاله که در ادامه دو مقاله پیشین است، نگرشی به سایر رفتارها در جامعه خیالی شاهنامه فردوسی دارد. یافته های این پژوهش نشان از آن دارد، که شاهنامه فردوسی تا حد یک آرمانشهر کامل ادبی تمام ویژگی های یک شهر پر جنب و جوش و پویا را داشته و به شکل بی بدیلی به یوتوپیای فلاسفه نزدیک است. یافته های این پژوهش به صورت کتابخانه ای بدست آمده است.

شاهنامه فردوسی، زن، سودابه، تهمینه، رودابه، آزاده