اکبر محمدی - دانشجوی دکتری مدیریت فناوری دانشکده مدیریت دانشگاه تهران، تهران، ایران
شهروز شریعتی - دانشیار دانشکده علوم انسانی دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

مراکز آموزش عالی به عنوان مهمترین بخش نهاد آموزش در هرکشوری باید بتواند به خوبی از عهده کارکرد بازآرایی فرهنگی و اجتماعی برآیند. به بیان بهتر، دانشجویان و دانش آموختگان دانشگاهی بعد از دانشآموختگی باید بتوانند در راستای هویت بخشی به جامعه و نوآوری در آن بکوشند و در واقع، دانشگاه باید بتواند ارزشها، نگرشها، و هنجارهای مورد نیاز جامعه و نسلهای بعدی را در دانشجویان درونی کند و آنها را افرادی خلاق، نوآور، آیندهنگر و با دیدی گسترده و در عین حال پایبند و حساس نسبت به منافع، میراث فرهنگی، اجتماعی و دینی کشور تربیت کند و مهارتهای لازم را در آنها به وجود آورد. برای نیل به این منظور انجام مطالعات و پژوهش های میدانی برای فهم عالمانه مسائل فرهنگی و اجتماعی از جایگاه مهمی برخوردار است؛ این پژوهش با مروری بر تجربه تدوین سند راهبردی مسئولیت پذیری دانشگاهی یکی از دانشگاه های بزرگ میکوشد تا نشان دهد تدوین یک راهبرد مشخص برای توسعه مسئولیتپذیری اجتماعی در دانشگاه های کشور مستلزم توجه به چه موضوعاتی است. این پژوهش همچنین ضمن تشریح تجربه چگونگی استفاده از روش کارت امتیازی متوازن، نشان میدهد چگونه میتوان از این روش برای تدوین راهبرد در حوزه مسئولیت اجتماعی دانشگاهها استفاده کرد و استفاده از این روش چه مزیتی در مقایسه با دیگر شیوه های تدوین راهبردهای فرهنگی و اجتماعی دارد.

فرهنگ، مسئولیت اجتماعی دانشگاهی، کارت امتیازی متوازن، راهبرد