حذف کرم شش ظرفیتی مازاد از آب با استفاده از جذب در خاکستر استخوان

کرم یکی از آلاینده های مهم از گروه فلزات سنگین است که مقادیر بالای آن در آب آشامیدنی باعث اثرات سوء بهداشتی متعدد می گردد. هدف مطالعه تعیین تاثیر غلظت اولیه کرم شش ظرفیتی ، دوز جاذب ، زمان تماس و ph در جذب آلاینده بود . روش کار : خاکستر استخوان با استفاده از کوره الکتریکی دردمای 450 درجه سانتیگراد و زمان 2 ساعت تهیه شد. دانه بندی جاذب با الک های استاندارد ASTM در محدوده 35-18 مش انجام و مشخصات آن با روشهای آن با روشهای متداول تعیین گردید . غلظت کرم نمونه ها با روش نورسنجی در طول موج 540 نانو متر اندازه گیری شد. ایزوترم جذب با استفاده از مدلهای جذب فروندلیچ ، لانگمیر و تمکین بررسی گردید .یافته ها : خاکستر استخوان اغلب از هیدروکسی آپاتیت کلسیم تشکیل شده که سطح ویژه آن 100m2/gr می باشد . جذب در زمان 120 دقیقه به تعادل می رسد. افزایش دوز جاذب تا حدود 0/7 گرم منجر به افزایش میزان جذب کرم شده اما مقادیر بالاتر تاثیری در راندمان جذب ندارد. نتایج نشان داد که جذب کرم در محدوده اسیدی (3=ph) بهتر انجام می گیرد. ایزوترم جذب کرم در خاکستر استخوان از مدلهای لانگمیر و تمکین تبعیت می کند که حداکثر جذب و ضریب بدون بعد (RL) بر اساس مدل لانگمیر به ترتیب معادل 20/25mg/g و 0/15 می باشد که نشان دهنده جذب مناسب کرم می باشد. نتیجه گیری : خاکستر استخوان یک جاذب ارزان است که با توجه به خصوصیات سطحی می تواند در جذب کرم مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

خاکستر استخوان , جذب , کرم , آب