اولویت بندی مولفه های توسعه پایدار در برنامه ریزی پارک های اکولوژی نمونه موردی: (کوه پارک مشهد)

زمینه و هدف: با بررسی و مرور مطالب گذشته در دو حوزه ی پارک اکولوژی و توسعه پایدار می توان به این نتیجه رسید که بیشتر مطالعات بر روی مفاهیم و مولفه های این دو حوزه به صورت جداگانه تاکید داشته اند و مطالعه ای در خصوص ادغام این دو حوزه و تاثیرات متقابل آن ها بر روی هم انجام نشده است، برای همین منظور هدف اصلی این پژوهش شناسایی مولفه های پارک های اکولوژی و اولویت بندی آن ها با رویکرد توسعه پایدار شهری است.  روش بررسی: این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی، از حیث ماهیت و روش انجام کار توصیفی - تحلیلی و روش تحقیق آن کمی است. برای سوالات پرسش نامه ۲۸ نفر از کارشناسان فعال در حوزه توسعه پایدار و فضای سبز مشهد با روش تمام شماری انتخاب شده است. تحلیل نتایج، باتوجه به نوع طیف مورداستفاده در پرسش ها، از معادلات ساختاری و تحلیل عاملی توسط نرم افزار Smart Pls و SPSS استفاده شده است.  یافته ها: یافته های این پژوهش حاکی از آن است که مقدار اهمیت مولفه های اصلی در پارک اکولوژیکی به ترتیب امتیاز شامل پایداری زیست محیطی ۸۹ درصد، پایداری اجتماعی - اقتصادی ۵۵ درصد و پایداری کالبدی - عملکردی ۵۷ درصد است، بنابراین بالاترین اولویت با متغیر پایداری زیست محیطی و کمترین اولویت پایداری اجتماعی - اقتصادی است. بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش بیان می کند که اولویت شاخص های پارک های اکولوژی در راستای ارتقای توسعه ی پایدار به ترتیب اولویت شامل پایداری انرژی - ساختمان اداری، پایداری انرژی - زیست محیطی، تنوع زیست بومی، حفاظت - زیست محیطی، رفاه و سلامت زیستی، عدالت اجتماعی، امنیت اقتصادی، مشارکت و حضورپذیری، انعطاف عملکردی، تنوع کالبدی، منظر سبز، تنوع مسیرها، حمل ونقل پایدار، پیاده مداری و خلاقیت عملکردی است. در کوه پارک مشهد در بین سه مولفه اصلی بیشترین امتیاز مربوط به پایداری زیست محیطی به دلیل وجود بستر طبیعی کوهستان و کمترین امتیاز پایداری اجتماعی – اقتصادی است.

Keywords:

کلیدواژه ها: پایداری زیست محیطی , پارک اکولوژی , کوه پارک , مشهد