حمیده باران گر - کارشناسی ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
پوراندخت افشاری - عضو هیئت علمی، مرکز تحقیقات ارتقا سلامت باروری، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
داریوش رخ افروز - عضو هیئت علمی، گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران

دانشجویان مامایی فارغ التحصیل که به عنوان ماما وظیفه ارائه خدمات در عرصه سلامت و درمان را عهده دار خواهند بود بایستی از مهارت های پایه بالینی برخوردار باشند. خود ارزیابی در اکتساب مهارت های خاص و عمومی مورد نیاز حرفه­های پزشکی جهت تبحر بالینی نقش حیاتی دارد. با توجه به اهمیت کسب مهارتهای بالینی و ارتباطی دانشجویان مامایی در طی دوره آموزش دانشگاهی این پژوهش به منظور بررسی صلاحیت بالینی دانشجویان در حال فارغ التحصیلی مامایی متناسب با  تحقق اهداف آموزشی برای تربیت مامای کارآمد از طریق انجام خودارزیابی در درس بیماریهای زنان انجام شد. در این مطالعه توصیفی، پرسشنامه محقق ساخته شامل چهاربخش اطلاعات جمعیت شناختی،مهارتهای بالینی،قضاوت بالینی، و ویژگی های حرفه ای با طیف لیکرت استفاده شد. پرسشنامه مذکور توسط ۵۱ دانشجوی ترم آخر رشته مامایی در دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی اهواز تکمیل شد. تحلیل داده ها با ویرایش نوزدهم نرم افزار SPSS  انجام شد. یافته ها نشان داد که ا/۶۵ درصددانشجویان کارشناسی پیوسته صلاحیت بالینی خود در درس بیماری های زنان را مطلوب،۶/۳۱درصد متوسط و ۳/۳ درصد نامطلوب گزارش نمودند، این میزان برای دانشجویان کارشناسی ناپیوسته به ترتیب ۲/۶۹ درصد،۱/۲۴ درصد و ۷/۶ درصد بود. در مجموع اگر چه اغلب دانشجویان (نزدیک به ۷۰درصد) صلاحیت بالینی خود را مطلوب ارزیابی نمودند، اما همچنان نیازمند تلاش برای دستیابی به سطح ایده آل صلاحیت بالینی می باشند.

صلاحیت بالینی, خود ارزیابی, بیماری های زنان, دانشجویان مامایی