سولماز خادمی - دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی، بخش مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران.
مهدی محمدی - دکترای مطالعات برنامه درسی، دانشیار بخش مدیریت و برنامه ریزی آموزشی دانشگاه شیراز
رضا ناصری جهرمی - دانشگاه شیراز
اطهر راسخ جهرمی - متخصص زنان و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جهرم
پرستو نبیئی - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی دانشگاه شهید چمران اهواز

رشته های پزشکی از حرفه های پیچیده و دشواری هستند که با استفاده از علوم و مهارت های خاص خود در جهت پیشبرد سلامتی از نظر جسمی، روانی و اجتماعی گام بر می دارند، استدلال بالینی به عنوان یکی از شایستگی های اصلی یک پزشک است که دانشجویان پزشکی باید قبل از واجد شرایط بودن در پزشکی به آن دست یابند. از این رو، هدف اصلی از انجام پژوهش حاضر، طراحی الگوی شایستگی های استدلال بالینی دانشجویان رشته پزشکی با رویکرد فراترکیب بود. این پژوهش کیفی با استفاده از روش شش مرحله ای ساندلوسکی و باروسو (۲۰۰۷) انجام شد. تیم فراترکیب متشکل از یک پزشک و سه نفر متخصص برنامه ریزی درسی مسلط به روش پژوهش فراترکیب بود. ۱۸ منبع پژوهشی مرتبط، مبنای تحلیل قرار گرفت که نتیجه آن استخراج ۳۴ مضمون پایه بود. اعتبار داده ها با استفاده از تکنیک های اعتبارپذیری و انتقال پذیری از طریق خودبازبینی پژوهشگرپژوهشگران و همسوهمسوسازی داده ها و اعتمادپذیری با هدایت دقیق جریان گردآوری اطلاعات و همسوهمسوسازی پژوهشگرپژوهشگران تایید شد. براساس نتایج پژوهش، هشت مضمون اصلی تشخیص بیماری، به کارگیری دانش، توجه به علائم و نشانه های بیمار، اتخاذ تصمیمات صحیح، تبدیل اطلاعات بیمار به اطلاعات پزشکی(استدلال تشخیصی)، حل مسئله (تجزیه و تحلیل استدلال بالینی)، گرفتن شرح حال بیمار و معاینه فیزیکی و تفسیر آزمایشات تشخیصی، عوامل الگوی شایستگی های استدلال بالینی دانشجویان علوم پزشکی هستند، که در این زمینه پر اهمیتند. به طور کلی یافته های پژوهش  نشان داد که لازم است مهارت های استدلال بالینی به عنوان فرایندهای فکری مورد استفاده پزشکان در تدوین سوالات و تشخیص های مناسب مورد توجه قرار گیرد، لذا برای ارائه مراقبت های بهداشتی با کیفیت ضروری است.

شایستگی, استدلال بالینی, ارزیابی بالینی, فراترکیب