تحلیلی بر بازآفرینی بافت های تاریخی، با تاکید بر احیا و رونق بخشی فضاهای عمومی نمونه موردی: منطقه ۱۲ تهران

هدف تحقیق تبیین بازآفرینی بافت تاریخی شهر با تاکید بر احیاء و رونق بخشی فضاهای عمومی منطقه ۱۲ شهر تهران است. روش پژوهش حاضر از نظر هدف، توسعه ای است زیرا که باهدف شناسایی و ساخت مدل مفهومی ترکیب آمیخته بازآفرینی شهری از منظر توسعه پایدار بوده همچنین از نظر نوع داده ها این پژوهش از نوع پژوهش ترکیبی (کیفی - کمی) است. همچنین حجم نمونه ۳۸۴ نفر است. نتایج نشان می دهد شاخص کل بازآفرینی ترکیبی از میانگین مولفه های چهارگانه در این تحقیق است. برای وضعیت مولفه کل از آزمون T تک نمونه ای استفاده شده است. نتایج این آزمون نشان می دهد که معناداری در سطح ۹۵% است. با توجه مقدار متوسط برآورد شده (۳) و میانگین به دست آمده از جامعه آماری (۲.۴۰) و اختلاف منفی بین این دو، این نتیجه را نشان می دهد که شاخص کل بازآفرینی در وضعیت مناسبی قرار ندارد و فرض پایین بودن رضایت از بازآفرینی در محدوده موردمطالعه پذیرفتنی است.

Keywords:

بازآفرینی , بافت های تاریخی , منطقه ۱۲ تهران