مرجان میرحاج - دانشجوی دکتری، گروه مهندسی پزشکی، دانشگاه صنعتی اصفهان ، اصفهان، اصفهان، ایران
محبوبه محمودی - دانشیار، گروه مهندسی پزشکی، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، یزد، ایران
سید امیر میرافضلی - کارشناسی ارشد، گروه مهندسی پزشکی، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، یزد، ایران
منصور علیزاده - کارشناسی ارشد، گروه مهندسی پزشکی، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، یزد، ایران
محمدرضا توکلی - دانشجوی دکتری، گروه مهندسی پزشکی، دانشگاه صنعتی اصفهان ، اصفهان، اصفهان، ایران

مهندسی بافت، با ارائه داربست هایی با قابلیت تحریک استخوان سازی، بستری مناسب را برای بازسازی و ترمیم بافت های استخوانی آسیب دیده فراهم می کند. در این مطالعه، داربست های پلی کاپرولاکتون (داربست A)، پلی کاپرولاکتون/کراتین (داربست B) و پلی کاپرولاکتون/کراتین تقویت شده با نانولوله های کربنی چنددیواره کربوکسیل دار (COOH-MWCNT) (داربست C)، به روش الکتروریسی، ساخته و تمایز استئوژنیک (Osteogenic) سریع سلول های بنیادی مزانشیمی و زیست کانی سازی در داربست ها بررسی شد. زیست فعالی داربست ها، با طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس (EDS) و پلاسمای جفت شده القایی-طیف سنجی نشر نوری (ICP-OES) و جذب پروتئین های ماتریکس خارج سلولی، با کیت سنجش پروتئین BCA ارزیابی شد. همچنین، تاثیر COOH-MWCNT بر رسوب کلسیم در روی سطح داربست ها در دو مقطع زمانی ۷ و ۱۴ روز، بررسی شد. شکل گیری لایه هیدروکسی آپاتیت روی سطح داربست C، قابلیت استخوان زایی و زیست فعالی عالی داربست را نشان داد. میزان جذب پروتئین روی سطح داربست های B و C، به ترتیب، ۳۲ و ۴۳ میکروگرم بر میلی متر مکعب اندازه گیری شد که نشانه رشد و تکثیربیشتر سلول های مزانشیمی در داربست C نسبت به داربست B بود. همچنین، رسوب  بالا کلسیم روی سطح داربست C  ، تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی (Mesenchymal stem cells differentiate)  به سلول های استخوانی را در داربست نشان داد. نتایج این پژوهش نشان داد که داربست پلی کاپرولاکتون/کراتین تقویت شده با COOH-MWCNT، دارای زیست فعالی و آب دوستی عالی و تمایز استئوژنیک سلول های بنیادی مزانشیمی بوده و می تواند گزینه مناسبی برای کاربرد در مهندسی بافت استخوان باشد. 

نانولوله کربن چنددیواره, تمایز سلولی, سلول بنیادی مزانشیمی, داربست استخوان, زیست کانی سازی