سوده شهسواری - Assistante Professor, School of Health, Department of Biostatistics, Kermanshah University of Medical Sciences, Kermanshah, Iran
سارا جام برسنگ - Assistante Professor, Healthcare Data Modeling Center, School of public health, Departments of Biostatistics and Epidemiology, Shahid Sadoughi University of Medical Sciences, Yazd, Iran

مقدمه: تعطیلی مدارس و دانشگاه های کشور به دلیل شیوع بیماری کووید ۱۹، سبب شد تا آموزش مجازی از سوی آموزش و پرورش و همچنین آموزش عالی مطرح شود. با توجه به اهمیت آموزش مجازی در پاندمی کرونا، این پژوهش با هدف بررسی عوامل موثر بر ارتقا کیفیت آموزش مجازی از دیدگاه اساتید و دانشجویان رشته های توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز انجام گرفت. روش بررسی: مطالعه­ی توصیفی- تحلیلی حاضر با حضور ۱۷ نفر از اساتید و ۲۱۰ نفر از دانشجویان مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد در رشته ­های فیزیوتراپی، کاردرمانی، گفتاردرمانی و شنوایی شناسی اجرا شد. داده­ها با استفاده از پرسشنامه­ی محقق ساخته جمع آوری گردید. روایی پرسشنامه با بررسی اساتید متخصص و با تجربه در زمینه ی آموزش مجازی تایید و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ۰.۹۷ تعیین گردید.   نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که از دیدگاه اساتید تمام ابعاد پرسشنامه جزو عوامل اثربخش بر رشد و ارتقا کیفیت آموزش مجازی محسوب می شدند ولی دانشجویان، بعد شفاف سازی انتظارات از یادگیرنده را موثرترین عامل و بعد کاهش احساس انزوا و ایجاد حس و انگیزه ی حضور در جامعه ی یادگیری را کم اثرترین عامل برشمردند. نتیجه گیری: باتوجه به شناسایی مهم­ترین عوامل موثر بر اثربخشی آموزش ، به­نظر می­ رسد سیاست­گذاران حوزه­ی آموزش باید با در نظرگرفتن این عوامل، برنامه ربزی­های لازم را انجام دهند و در فراهم کردن شرایط و امکانات لازم جهت ارتقا کیفیت آموزش مجازی فراگیران اهتمام ویژه بورزند.  

Blended-learning, Postgraduate students, Student’s attitude, آموزش ترکیبی, دانشجویان تحصیلات تکمیلی, نگرش دانشجویان