حسن درخشنده

سه دیدگاه عمده به صورت رایج در باب هوش احساسی وجود دارند که مورد پذیرش جامعه علمی قرارگرفته اند. این دیدگاهها عبارت اند از دیدگاه مایر و سالوی ( ۱۹۹۷ ) که در دسته الگوهای توانایی قرار میگیرد، دیدگاههوش احساسی اجتماعی بار- آن و دیدگاه کفایت های احساسی متمرکز بر محیط کار گلمن ( ۲۰۰۱،۱۹۹۸ ) که دو دیدگاه اخیر در دسته مدل های مختلط هوش احساسی جای می گیرند. ( فتاحی و همکاران، ۱۳۹۰ ). هوش احساسی از دیدگاه مایر و سالووی به این صورت تعریف می شود: "توانایی نظارت برهیجان های خود فرد و دیگران برای تمایز قائل شدن میان آنها و به منظور استفاده از این اطلاعات برای راهنمایی فکر و عمل فرد" (سالووی و مایر، ۱۹۹۰ ). در این الگو برای هوش احساسی چهار مولفه وجود دارد: ادراک هیجانات جاری ۱، توانایی تسهیل تفکر توسط هیجانات (توانایی درون سازی تجربه های احساسی در شناخت)، فهم معناهای احساسی ۲ و مدیریت یا تنظیم احساسی بار- ان نشان داد که افراد دارای سن و جنس متفاوت بهره احساسی یا نیمرخ های احساسی متفاوتی دارند. هوش احساسی حداقل تا میانسالی افزایش نشان می دهد. افراد در دهه چهل و پنجاه بهره احساسی بالاتری نسبت به جوانترها و مسنترها دارند. زنان و مردان به طور کلی بهره احساسی مشابهی دارند، اما مردان در حوزه درون فردی، انعطاف پذیری و مدیریت استرس نمرات بالاتری دارند، درحالی که زنان در حوزه بین فردی نمرات بالاتری نشان می دهند.

دیدگاه، هوش احساسی، گلمن، بار، مثبت گرا