رابطه سبک های فرزندپروری والدین با سازگاری عاطفی دانش آموزان تیزهوش

پژوهش حاضر باهدف بررسی سبک های فرزندپروری والدین با سازگاری عاطفی در دانش آموزان تیزهوش دوره متوسطه دوم شهر تبریز انجام شد. تحقیق حاضر ازنظر هدف کاربردی و ازنظر ماهیت و روش توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش، شامل تمامی دانش آموزان تیزهوش دوره متوسطه دوم شهر تبریز بود که بهصورت تقریبی تعداد ۲۵۰۰ نفر درنظرگرفته شد. روش نمونه گیری به صورت نمونه گیری چندمرحله ای خوشه ای بود که پژوهش بر روی تعداد ۲۵۵ نفر انجام شد. جهت گردآوری دادههای پژوهش از پرسشنامه سبک های فرزندپروری بامریند و پرسشنامه سازگاری سینها و سینک استفاده شد. جهت بررسی فرضیه های تحقیق از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل داده های آماری نشان داد که بین فرزندپروری مقتدرانه و سازگاری عاطفی رابطه منفی و معنی داری (۰.۰۵ > P) وجود دارد. نتایج ضریب رگرسیون متغیر پیش بین نشان داد که متغیر فرزندپروری مقتدرانه والدین قادر است تغییرات سازگاری عاطفی در دانش آموزان تیزهوش را در واحد استاندارد به طور معنی دار تبیین و پیش بینی نماید (۰.۰۵ > P) . با توجه به نتایج پژوهش می توان بیان کرد که والدین می توانند با اتخاذ شیوه های صحیح تربیتی در برخورد با فرزندان از تاثیر پذیری خود حداکثر استفاده تربیتی را ببرند.

Keywords:

سبک های فرزندپروری , سازگاری عاطفی