تعیین خصوصیات (کمیت و کیفیت) مواد زائد جامد و پتانسیل بازیافت آن؛ اولیه گام در جهت مدیریت مواد زائد در دانشگاه ها (مطالعه موردی دانشگاه تبریز)

مواد زائد جامد یکی از مشکلات جدی محیط زیست در کشورهای د رحال توسعه و توسعه یافته محسوب می شوند . برنامه های جامع مدیریت زائدات جامد یکی از بزرگترین چالشهای توسعه پایدار در پردیس دانشگاه می باشند . یک مولفه اصلی برای دست یافتن به یک پردیس پایدار در دانشگاه مدیریت کارآمد ، کاهش تولید زباله و بازیافت زائدات جامد آن است. برای مدیریت موثر مواد زائد جامدای که در پردیس پایدار دردانشگاه تولید می شوند ضروری است که نوع زائدات و کمیت انها ، منبع تولید این زائدات و فرصتهای ممکن برای کاهش بیشتر تولید و بازیافت آنها را تشخیص داده و شناسایی کنیم . بنابراین اولین مرحله در برنامه های موفق مدیریت زائدات جامد ، تعیین ترکیبات و خصوصیات (کمیت و کیفیت ) این زائدات می باشد. این مقاله گزارشی از مطالعه تعیین خصوصیات زائدات جامد پردیس دانشگاه تبریز است. هدف کلی این مطالعه تعیین کمیت و ترکیبات زائدات تولید شده در تمامی مناطق اصلی فعالیت دانشگاه به منظور ارائه توصیه هایی برای مدیریت زائدات تولید شده در دانشگاه بر اساس استراتژی های کاهش تولید زباله ، بازیافت و کمپوست - سازی و مدیریت پایدار زائدات پردیس دانشگاه می باشد. نتایج حاصله نشان می دهد که در بهار 1389 روزانه 2/9 تن زباله در پردیس دانشگاه تبریز می شود که بیش از 86% آن می تواند از طریق برنامه های کاهش ، بازیافت و کمپوست سازی مدیریت شود. مواد قابل کمپوست زائدات پلاستیکی و زائدات کاغذی سه طبقه از مهمترین زائدات دانشگاه برای فعالیت های کاهش تولید زباله ، کمپوست سازی و بازیافت بودند. و سرانجام برخی استراتژیهای مدیریت زائدات تولیدی در دانشگاه تبریز مورد بحث و بررسی قرار گرفتند.

Keywords:

بازیافت , دانشگاه , دانشگاه تبریز , کاهش زائدات , کمپوست سازی , مدیریت زائدات جامد