ارزیابی پس از بهره برداری در بهبود کیفیت خوابگاههای دانشجویی

بر ا ساس مطالعات انجام شده، ویژگی های سکونت دانشجویان در خوابگاه به طور قابل توجهی بر بهره وری آنها تاثیر می گذارد. این پژوهش رویکردی جامع به ارزیابی پس از بهرهبرداری خوابگاه های دانشجویی در پردیس های دانشگاهی در ایران ارائه داده است . چارچوب نظری پژوهش از بررسی ادبیات موضوعی شکل گرفته و با شناسایی مجموعه ای جامع از شاخص ها در قالب دوازده المان و سه بعد فنی ، عملکردی و رفتاری توسعه یافت . به طورکلی ، ساکنان از خوابگاه موردمطالعه رضایت داشته اند. بااین وجود، در بعد عملکردی نارضایتی وجود دارد. نارضایتی در این بعد،عمدتا بر دسترسی بین طبقات، کیفیت و کمیت فضاهای مشترک، ظاهر فضاهای داخلی ، حفاظت از حشرات و بهداشت و وضعیت اینترنت متمرکز بود. نارضایتی در مورد ابعاد فنی و رفتاری نیز مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت . این مطالعه پیشنهادهایی را برای بهبود خوابگاه موردمطالعه در هر بعد ارائه نمود. رویکرد کل نگر پژوهش حاضر منجر کسب بازخوردهای دقیق تر و نتایج قابل اعتمادتری در طول فرآیند ارزیابی گردید. این مطالعه با توضیح نیاز به تکنیک های فراگیرتر ارزیابی پس از بهره برداری، به تو سعه دانش موجود در این حوزه کمک می کند. روش ارزیابی و پی شنهادات ارائه شده در این پژوهش می تواند به عنوان راه حلی برای بهبود و توسعه تسهیلات مسکن دانشجویی عمل کند.

Keywords:

ارزیابی پس از بهره برداری , خوابگاه دانشجویی , رضایتمندی , ایران.