مهرگان دیرین - دانشجوی کارشناسی معماری دانشگاه شهید چمران اهواز
فاطمه پودات - استادیار گروه معماری دانشگاه شهید چمران اهواز
روح اله مجتهدزاده - استادیار گروه معماری دانشگاه شهید چمران اهواز

با توجه به جنبه های مختلف طراحی مسکونی، پاسخگویی مناسب به نیازها و بهبود کیفیت زندگی ساکنین و افزایش کیفیت محیط زیست اطراف ساختمان را نیز منجر می شود. در مواردی که همجواری با عناصر محیطی خاصی مانند رودخانه شهری وجود داشته باشد، این مسئله اهمیت بیشتری نیز پیدا می کند. برای دستیابی به این خواسته ها، معماری سبز می تواند مطلوب ترین راه حل باشد؛ معماری سبز، همزمان به طبیعت و انسان از جنبه های مختلف آنها اندیشیده و نیازهایشان را بدون آسیب به دیگری پاسخ می دهد. هدف از نگارش این مقاله، دستیابی به رویکردها و اصولی است که با به کارگیری آنها در فرآیند طراحی، بتوان به ساختمانی مسکونی دست یافت که در هماهنگی کامل با کریدور و منظر رودخانه باشد. در این مطالعه، جهت نیل به نتایج، از روش مطالعه توصیفی تحلیلی و جهت گرداوری اطلاعات نیز از منابع کتابخانهای استفاده شده است. در پایان، اصولی مانند فرم و کشیدگی بنا، جهت گیری صحیح جغرافیایی، استفاده از مصالح سازگار با اقلیم و ... جهت طراحی سبز ساختمان مسکونی در لبه رودخانه های شهری متناسب با اقلیم گرم و نیمه مرطوب بیان و سپس در ارتباط با هر اصل، الگوهایی نیز تشریح شده است. استفاده طراحان از نتایج این پژوهش می تواند بخشی از مشکلات امروزه ی طراحی این نوع ساختمان ها را کاهشدهد.

معماری سبز، معماری پایدار، طراحی مجتمع مسکونی، رودخانه شهری