بررسی تاثیر فرایند طراحی دیجیتال و تولید آلترناتیوهای متعدد طراحی در ارتقاء اختیار و درک معمار

با توجه به پیشرفتهای روز افزون تکنولوژی نسبت به گذشته، رویکرد و فرآیندهای طراحی معماری، در حال تغییر و تحول روزانه هستند. طراحی دیجیتال امروزه می تواند با تغییر و کنترل پارامترها و پاسخهای متعدد، گزینه مطلوب را ارائه دهند. مطالعات اخیر نشان می دهد که پیشرفت و توسعه ابزارهای جدید باعث ایجاد شکل و روش جدیدی در نگاه به طراحی در معماری می شود. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر گزینه های متعدد در فرایند طراحی دیجیتال، در ارتقاء یا کاهش درک و آگاهی طراح نسبت به طرح می باشد. به این منظور روش پژوهش در ابتدا (توصیفی-تحلیلی) و سپس راهبرد (مدل سازی و شبیه سازی می باشد، مبانی نظری تحقیق براساس روش (کیفی- تحلیلی و بررسی منابع کتابخانه ای می باشد. تحلیل های کمی تحقیق از روش مدل سازی پارامتریک و شبیه سازی و جهت نتیجه گیری از روش های بهینه سازی و منطق الگوریتمیک استفاده شده است، ابزارهای تحقیق نرم افزارهای مدل کننده واقعیت با تکنیک مقایسه تطبیقی جهت بررسی گونه های متفاوت هندسی فرم و عملکرد و ارائه نتایج برای بهترین الگوهای از نظر هندسه، فرم و طرح می باشد و در بخش دوم با طراحی یک نمونه مطالعاتی به روش معماری پارامتریک و به صورت شبیه سازی، طراحی یک پل انجام خواهد گرفت که در تکمیل و سنجش عملی نتایج بخش اول می باشد. در پایان، این پژوهش به این نتیجه خواهد رسید که فرایند طراحی دیجیتال، می تواند گزینه های متعددی را در راستای رسیدن به محصول نهایی تولید کند و راهنمایی برای طراحان و معماری در دستیابی و انتخاب گزینه های مختلف طراحی باشد، به عبارت دیگر، طراحی دیجیتال به عنوان یک رویکرد می تواند درک و تصورات طراح را در راستای رسیدن به اهداف طرح یاری کند.

Keywords:

معماری دیجیتال , پارامتریک , الگوریتم , طراحی محاسباتی , روش طراحی معماری