سیدامیرحسین حسینی اطهر - کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
ضیا فلاح محمدی - دانشیار، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
وحید طالبی - دانشجوی پسادکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز،ایران

هدف: اسکلروز متعدد یا ام اس یک بیماری التهابی، جسمی مزمن، خود ایمنی و ناتوان کننده سیستم عصبی مرکزی است که به صورتتدریجی از قدرت عضلات آنها کاسته می شود. از این رو هدف از این مطالعه بررسی و مقای سه قدرت و میانگین فعالیت الکتریکی عضلات پایین تنه بیماران اسکلروز متعدد حین تکلیف راه رفتن بود. روش تحقیق: بدین منظور ۴۰ بیمار ام اس طبق فراخوانی که از طریق انجمن اماس ا ستان مازندران داده شد، در این مطالعه شرکت و مطابق با سابقه فعالیت ورز شی به دو گروه فعال و غیر فعال تقسیم بندی شدند. در این مطالعه برای برآورد قدرت از حرکت جلو پا و برای ثبت فعالیت الکتریکی عضلات از الکترومیوگرافی سطحی از چهار عضله ساقی قدامی، دوقلو داخلی، نازک نئی بلند و نعلی استفاده شد. کلیه محاسبات در محیط متلب صورت گرفت. نتایج: یافته ها نشان میدهد بین قدرت و فعالیت عضلانی بین دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد .(P< ۰/۰۵) نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان میدهد بیماران مبتلا به اماس که سابقه فعالیت ورزشی داشتند از نظر قدرت و فعالیت عضلانی در مقایسه با افراد مبتلا به اماس غیر فعال وضعیت بهتری برخوردار هستند که این مزیت نسبی در تکلیف راه رفتن نمود پیدا میکند.

قدرت عضلانی، فعالیت الکتریکی عضلات، فعالیت ورزشی، بیماران ام اس