بهمن پناهی - دانشجوی دکتری تخصصی فیزیولوژی ورزشی دانشگاه محقق اردبیلی
رضا فرضی زاده - استادیار فیزیولوژی ورزشی دانشگاه محقق اردبیلی
فرشته عبدی بویاغچی - دانشجوی دکتری تخصصی فیزیولوژی ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان
محسن نوریان - دانشجوی دکتری تخصصی فیزیولوژی ورزشی دانشگاه محقق اردبیلی
فاطمه امیدی - دانشجوی دکتری تخصصی فیزیولوژی ورزشی دانشگاه محقق اردبیلی

مقدمه و هدف: دیابت شیرین یک اختلال مزمن متابولیک یا سوخت و سازی در بدن است که سرعت و توانایی بدن در استفاده و سوختو ساز کامل قندها را کاهش میدهد. لذا هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرین هوازی منتخب بر میزان تحمل گلوکز خوراکی در زنان خانهدار شهرستان گرمی بود.روششناسی: تحقیق حاضر در قالب طرح نیمه تجربی گروه تجربی (تمرینات هوازی و ایروبیک) و گروه کنترل (بدون مداخله) با اندازه گیریهای مکرر است. جامعه آماری، کلیه زنان خانه دار مبتلا به دیابت نوع دو شهرستان گرمی است که به پزشک مراجعه کرده بودند و میزان قند خون ناشتای آنها بیشتر از ۱۲۵ میلیگرم در دسی لیتر بود و ۲۰ نفر از همین جامعه آماری به عنوان آزمودنی انتخاب شده و به صورت تصادفی به دو گروه ۱۰ نفری تقسیم شدند. تمرین به مدت هشت هفته و سه جلسه در هر هفته بود. خونگیری در طی سه مرحله به صورت ناشتا از آزمودنیها گرفته شد.نتایج: تاثیر هشت هفته تمرین هوازی منتخب بر کاهش میزان تحمل گلوگز خوراکی در زنان خانه دار معنیدار بود .(P<۰/۰۰۱) نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که هشت هفته تمرین هوازی منتخب شامل اجرای حرکات ایروبیک سبب تغییرات مثبتی در میزان تحمل گلوگز خوراکی شده است. لذا میتوان برای بهبود سطح سلامتی بیماران دیابتی، در کنار کنترلهای تغذیه ای، مصرف دارو و درمانهای پزشکی، فعالیتهای ورزشی با شدت متوسط و متوسط به پایین مانند تمرینات ایروبیک نیز به کار گرفت.

تمرین هوازی، تحمل گلوکز خوراکی، دیابت نوع دوم، زنان خانه دار.