تاثیر تمرین هوازی بر افسردگی و سطوح آنزیم های کبدی در زنان معتاد به متاآمفتامین در حال ترک

هدف: امروزه اعتیاد به مواد مخدر یکی از مهم ترین معضلات است و با توجه به افزایش میزان اعتیاد در بین زنان و اهمیت نقش فرزندپروری ومدیریت برای زنان در خانه، اهمیت سلامت در این قشر توسط جامعه احساس میشود و یکی از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر سلامت ورزش منظم است. لذا، هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر تمرینات هوازی بر میزان افسردگی و سطوح آنزیم های کبدی در زنان معتاد به متاآمفتامین درحال ترک بود.روش شناسی: در این مطالعه نیمه تجربی ۳۰ زن معتاد غیر فعال با میانگین سنی ۳۵/۱۲ ± ۵/۵۱ سال در دو گروه کنترل و تمرین قرار گرفتن. تمرینات هوازی با شدت ۵۰-۷۵ درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره طی ۶ هفته با تواتر ۳ جلسه در هفته انجام شد. این تمرینات شامل دویدن تناوبی با شدت ۵۰ درصد ضربان قلب ذخیره بیشینه که در هفته ششم به ۷۵ درصد ضربان قلب ذخیره بیشینه رسید سپس در ادامه تمرینات لوایمپکت به مدت ۲۰-۳۰ دقیقه هماهنگ با موسیقی انجام شد. جهت تعیین میزان افسردگی آزمودنی ها از پرسشنامه GHQ استفاده گردید. نمونه های خونی جهت اندازگیری سطوح سرمی آلانین آمینوتراسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز، ۲۴ ساعت قبل شروع تمرینات و ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین در حالت ناشتایی جمعآوری شد. جهت بررسی داده ها و تحلیل تغییرات برون گروهی از آزمون آنکوا وتفاوت های درون گروهی از آزمون T زوجی همبسته درسطح معناداری ۳ ۰.۰۵ استفاده گردید.نتایج: نتایج نشان داد ورزش هوازی باعث کاهش معنادار (P=۰ .۰۴) ALT نسبت به گروه کنترل شد همچنین در مقادیر AST در گروه تمرین (P=۰.۵۲) و افسردگی((P=۰.۹۵ نسبت به گروه کنترل کاهش معناداری مشاهده نشد.نتیجه گیری: اعتیاد به مواد مخدر یک ریسک فاکتور جدی برای کبد و افسردگی میباشد و فعالیت ورزشی با شدت های مختلف میتوانند بر پاسخ های انزیم های کبدی و افسردگی در همه افراد تاثیر گذار باشند و تا حد قابل قبولی آنها را مهار کنند.

Keywords:

متاآمفتامین , آلانین آمینوتراسفراز , آسپارتات آمینوترانسفراز , زنان معتاد , افسردگی