تاثیر ۸ هفته تمرین ورزشی تداومی و اینتروال بر بیان ژنهای Angiopoitin-۱ وCanstatin در بطن چپ موش های نر نژاد ویستار

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 103

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

UMAPHYSIO01_101

تاریخ نمایه سازی: 14 شهریور 1401

Abstract:

امروزه بیماریهای قلبی عروقی به دلیل شیوع و مرگ و میر بالایی که در سطح جوامع ایجاد میکنند اهمیت ویژه ای دارند که تمرینات گوناگونی در عملکرد قلبی عروقی میشوند، که از جمله آنها میتوان به افزایش حداکثر اکسیژن مصرفی و افزایش آنژیوژنز در عضله قلبی اشاره نمود. بنابراین مطالعه حاضر با هدف تاثیر۲ شیوه تمرینی هوازی با شدت متوسط تداومی و هوازی تناوبی پرشدت بر بیان ژن های آنژیوپوینتین۱ و کانستاتین در بطن چپ موشهای نر نژاد ویستار انجام شد. که بدین منظور از ۳۲ سر موش نر ویستار ۸ هفته ای با میانگین وزن بدن ۲۳۷±۳۳ گرم به عنوان نمونه استفاده شد که به صورت تصادفی ساده به ۶ گروه ۸ تایی: گروه کنترل ، کنترل ۸ هفته ، تمرین هوازی با شدت متوسط ، تمرین هوازی پرشدت ، تمرین هوازی تناوبی پرشدت و تمرین شنا با شدت متوسط تقسیم گردیدند. لازم به ذکر است که موش ها به مدت ۸ هفته پس از ۵ دقیقه گرم کردن به فعالیت پرداختند و تعداد جلسات در هر هفته، ۵ جلسه بود به طوری که تمرین هوازی با شدت متوسط تداومی باشدتی برابر با ۶۵ درصد VO۲max شروع و در زمان ۴۷ دقیقه به پایان رسید. تمرین هوازی پر شدت شامل دویدن با سرعت ۲۰ متر بر دقیقه در زمان ۴۰ دقیقه و با شیب فزاینده نوارگردان با ۶۵ درصد اکسیژن مصرفی بیشینه بود. شیب تردمیل در هفته اول صفر بوده و هر هفته ۱ درصد بر شیب افزوده شد. تمرین هوازی تناوبی پر شدت شامل ۴وهله تناوب شدید با زمان ۴ دقیقه دویدن با شدت ۹۰ تا ۱۰۰ درصد VO۲max و ۴ وهله تناوب کم شدت با زمان ۳ دقیقه دویدن در ۵۰ تا ۶۰ درصد VO۲max بود، که در مجموع ۳۸ دقیقه بطول انجامید. تمرین شنا با شدت متوسط شامل شنا کردن (شنا کردن و حفظ خود بر روی آب) به مدت زمان بین ۳۰ دقیقه بود. پس از سنجش آنژیوپوینتین۱ و کانستاتین با استفاده از روش Real time-PCR در بافت قلب مشخص شد ۲ شیوه تمرین هوازی با شدت متوسط تداومی و هوازی تناوبی پرشدت بر بیان ژن آنژیوپویتین۱ در بطن چپ موشهای نر نژاد ویستار تاثیر معناداری دارد و مطالعه حاضر برای اولین بار نشان داد که ۲ شیوه تمرینی هوازی با شدت متوسط تداومی و هوازی تناوبی پرشدت بر بیان ژن کانستاتین در بطن چپ موشهای نر نژاد ویستار تاثیر معناداری دارد. با این وجود مطالعات بیشتر برای بررسی نقش آنژیوپوینتین۱ و کانستاتین در سلولهای قلبی نیاز است.

Keywords:

تمرین هوازی با شدت متوسط تداومی , تمرین هوازی تناوبی پرشدت , آنژیوپوینتین۱ و کانستاتین

Authors

الهه فلاح زاده

دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

فرناز سیفی

دانشیار فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران