اثر آنی تمرینات تراباند بر طیف فرکانس الکتریکی عضلات اندام تحتانی در افراد دارای پای پرونیت طی راه رفتن

زمینه و هدف: یکی از ناهنجاریهای اندام تحتانی پرونیشن پا است که میتواند منجر به آسیبهای در اندام تحتانی گردد. هدف از پژوهش حاضر بررسی آنی تمرینات تراباند بر طیف فرکانس الکتریکی عضلات اندام تحتانی در افراد دارای پای پرونیت طی راه رفتن بود.مواد و روشها: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی و آزمایشگاهی بود. جامعه پژوهش حاضر، دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی که دارای پای پرونیت بودند. نمونه گیری پژوهش حاضر به صورت هدفمند بود. سی آزمودنی به طور مساوی و تصادفی در دو گروه تراباند و کنترل جای گرفتند. میانگین سن آزمودنیها (۲۴±۵۴)سال، میانگین قد((۱/۸۷±۰/۰۴متر، و میانگین وزن((۸۱/۹۴±۱/۱۴کیلو گرم بود. برای ثبت فعالیت الکتریکی عضلات اندام تحتانی از دستگاه الکترومایوگرافی هشت کاناله ساخت کشور انگلستان استفاده شد. نرمال بودن داده ها با استفاده از آزمون شاپیروویلک((p<۰/۰۵ استفاده شد.از آزمون اندازه گیری مکرر جهت تحلیل آماری و از آزمون تی مستقل برای مقایسه بین دو شرایط پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. همچنین تمام تحلیلها در سطح معناداری ۰/۰۵ با استفاده از نرم افزار spss نسخه ۲۶ انجام پذیرفت.یافته ها: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که اثر تعاملی زمان و گروه بر فرکانس میانه الکترومایوگرافی عضله ی پهن داخلی کاهش معناداری دارد(.(p=۰/۰۲ همچنین بررسی فرکانس میانه الکترومایوگرافی عضله دوقلوی داخلی افزایش معناداری طی پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون مشاهده شد p=۰/۰۳۲)؛با اندازه اثر بالا). فرکانس میانه الکترومایوگرافی عضله پهن داخلی کاهش معناداری طی پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون مشاهده داشت( p=۰/۰۴؛با اندازه اثر بالا). فعالیت الکتریکی سایر عضلات در گروه تجربی، هیچگونه اختلاف معنیداری را طی پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون نشان نداد(.(p>۰/۰۵نتیجه گیری: به طورکلی، تمرینات تراباند سبب تغییر در فرکانس فعالیت عضلات اندام تحتانی از قبیل: عضله پهن داخلی و عضله دوقلوی داخلی در افراد دارای عارضه پرونیشن پا طی فاز اتکای راه رفتن می شود. مطالعات بیشتری در ارتباط با نحوه اثرات طولانی مدت تمرینات تراباند پیشنهاد میشود.

Keywords:

تراباند , طیف فرکانس الکتریکی عضلات , پرونیشن , راه رفتن