تاثیر دو هفته تمریناتHIIT با و بدون مکمل دهی آویشن، بر شاخص های استرس اکسیداتیو زنان چاق و دارای اضافه وزن

امروزه با توجه به شرایط زندگی ماشینی عدم تحرک کافی منجر به انواع بیماریهای غیرواگیردار مانند چاقی (که در نتیجه عدم تعادل بین کالری دریافتی و مصرفی اتفاق میافتد) منجر شده است که پیش زمینه ابتلاء به انواع بیماریهای متابولیکی، قلبی-عروقی و ... میشود. اما بدلیل عدم وحدت موضوع در درمان آن، هدف از این مطالعه بررسی تاثیر اجرای دو هفته تمرینات تناوبی شدید با و بدون مکمل دهی آویشن، بر شاخصهای استرس اکسیداتیو زنان چاق و دارای اضافه وزن است. روش شناسی: طی مطالعه نیمه تجربی(کاربردی، پیش و پس آزمون) از جامعه زنان چاق و اضافه وزن (نمایه بدنی برابر یا بالاتر از ۲۵ در محدوه ی سنی ۲۸الی ۳۵سال به عنوان نمونه آماری انتخاب و بعد از سپری نمودن کلاسهای توجیهی و آموزشی در چهار گروه مطالعاتی مصرف کننده مکمل، تمرینات تناوبی شدید، مصرف مکمل آویشن به همراه اجرای تمرینات تناوبی شدید و گروه کنترل قرار داده شدند. دمنوش آویشن مورد استفاده در این مطالعه از نوع آذربایجانی بوده و در دو نوبت و هر نوبت ۲ گرم در ترکیب با ۱۵۰میلی لیتر آب جوش در روز (دو ساعت قبل از آغاز تمرین و بلافاصله بعد از اتمام پروتکل تمرینی در هر جلسه) مصرف شد. متغیرهای مورد پژوهش در این مطالعه شامل MDA و بود که طی دو مرحله قبل و بعد از پروتکل تمرینی و مصرف آویشن ارزیابی شد نتیجه گیری : براساس نتایج MDA و TAC به ترتیب با (P=۰/۱۱۱) و (P=۰/۲۷۶) نمونه های مورد مطالعه طی دو مرحله ارزیابی تغییر معنیداری وجود نداشت. بحث و نتیجه گیری : براساس نتایج میتوان عنوان داشت احتمالا برای تاثیر گذاری آویشن بر فاکتورهای مورد مطالعه نیازمند مصرف طولانی مدت باشد.

Keywords:

مالون دی آلدهید , ظرفیت تام آنتی اکسیدانی , تمرین تناوبی با شدت بالا , آویشن