اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ACT بر کیفیت زندگی و خودکارآمدیوالدگری مادران دارای فرزند با اختلال نقص توجه بیش فعالی

درمان act در سال های اخیر مورد توجه پژوهشگران حوزه درمان و سلامت روان قرار گرفته است. هدف از پژوهشحاضر بررسی اثربخشی این درمان بر کیفیت زنفگی و خود کارآمدی والدگری مادران دارای کودک adhd شهرتهران است . طرح تحقیق نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل مدل می باشد. در این پژوهش ۳۰ مادر دارای فرزند با اختلال adhd به صورت تصادفی از بین مادران دانش آموزان پسر ۹تا ۱۲ سال ۴مدرسه از مدارس پسرانه منطقه ۱۶ تهران که به کلینیک روانشناسی و مراکز اختلالات یادگیری ارجاع داده شده بودند با توجه به معیارهای ورود به پژوهش انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه پانزده نفره آزمایش و کنترل جایگزین شدند. پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی ۱۹۹۹ و آزمون خودکارآمدی و والدگری دومکا ۱۹۹۶ برای هر دو گروه اجرا شد. سپس مادران گروه آزمایش در ۸ جلسه، هفته ای دو جلسه، هر جلسه ۹۰ دقیقه در آموزش پروتکل های درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به شکل گروهی شرکت کردند، در حالیکه گروه کنترل در این مدت مداخله ای دریافت نکردند. در مرحله بعد ابزار پژوهش بر روی همه افراد شرکت کننده مجدد اجرا شد. نتیجه نشان داد تاثیر مداخله بر خودکارآمدی والدگری و کیفیت زندگی مادران دارای کودک adhd معنی دار است.

Keywords:

اختلال نقص توجه بیش فعالی adhd , خودکارآمدی والدگری , کیفیت زندگی , درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد act