طاهره ارژنگ - دانشجوی ارشد تحقیقات آموزشی ، دانشگاه پیام نورشیراز
محمد حسن صیف - دانشیار، گروه علوم تربیتی ، دانشگاه پیام نور شیراز ، ایران

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر خودکارآمدی تحصیلی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی شهر شیراز در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ می باشد. برای انتخاب نمونه از جامعه پژوهش، از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شده است. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه خود کار آمدی تحصیلی MISES ۱۹۹۹ بود که قبل و بعد از آموزش مهارت های زندگی در بین دانش آموزان توزیع شد. محتوایی که برای آموزش دانش آموزان در نظر گرفته شده بود شامل مهارت های برنامه ریزی و سازماندهی، بستر سازی یادگیری، مهارت های فراشناختی، نحوه ثبت و نگهداریاطلاعات، استفاده خردمندانه از منابع، عزت نفس، تاب آوری، تفکر نقاد و حل مسئله بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها و برای حذفاثر پیش آزمون از تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش مهارت های زندگی بر خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزانتاثیر دارد. از آنجا که آموزش این مهارت ها به دانش آموزان باعث افزایش دانش آنها از شیوه یادگیری می شود، بهتر می توانند.اطلاعات را به خاطر بسپارند و در نتیجه فراموشی کمتری هم داشته باشند. با پیشرفت تحصیلی خودپنداره آنها نیز، مثبت خواهد شد

خود کارامدی تحصیلی، دانش آموزان، مهارت های زندگی