بررسی تاثیر ستایشگری )چاپلوس( بر پیشرفت شغلی کارکنان دولت در ادارات دولتی شهرستان گچساران

تملق یا چاپلوسی در سازمان، سبب آلودگی فرهنگی و اخلاقی محیط کاری میشود و به مرور، افراد غیرکارآمدسرپرستی امور را به دست می گیرند که کاهش ارتباط افراد سالم و کاردان و نیز پایین آمدن بهره وری و درنتیجهفروپاشی سازمان را منجر خواهد شد. چاپلوسی و توسعه آن در سازمان میتواند بر پیشرفت شغلی افراد موثر باشد. فردمیتواند از طریق به کارگیری موثر چاپلوسی در برابر سرپرستان خویش به موفقیت حرفه ای نظیر نمرات ارزشیابی بالادست یابد. لذا این مطالعه با هدف بررسی نقش و اثر ستایش گری بر پیشرفت شغلی کارکنان صورت گرفته است.تحقیق از نوع توصیفی است. جامعه ی آماری را کلیه کارکنان سازمانهای دولتی منتخب شهرستان گچساران شاملسازمانهای شهرداری، فرمانداری، نفت، آموزش و پرورش، جهاد کشاورزی، شبکه بهداشت و درمان و دامپزشکیتشکیل میدهند. ابزار جمع آوری داده ها در تحقیق پرسشنامه است. پایایی و روایی پرسشنامه نیز با آزمونهای ضریبآلفای کرونباخ و تحلیل عاملی تاییدی مورد تایید قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل دادهها و آزمون فرضیات، مدل وپرسشنامه تحقیق نیز از مدلسازی معادلات ساختاری ) SEM (، تحلیل عاملی تاییدی ) CFA ( استفاده شد .یافته های تحقیق نشان داد از میان عوامل وضعیتی متغیر ابهام در نقش و از میان عوامل فردی یا غیروضعیتی متغیرهایعزت نفس، نیاز به قدرت، درگیری شغلی و کانون کنترل درونی اثر معنیداری بر بروز رفتارهای چاپلوسانه دارند.همچنین یافته ها نشان داد رفتارهای چاپلوسانه اثر معنیداری بر پیشرفت شغلی دارد.

Keywords:

عوامل وضعیتی , عوامل فردی , رفتار ستایشگری , پیشرفت شغلی