بررسی الزام احراز طهارت مولد شاهد هنگام شهادت شرعی

کی از شرایط شهادت معتبر طهارت مولد می باشد در مورد اینکه آیا طهارت مولد باید احراز شود یا خیر سه نظر وجود دارد نظر اول این که چون با توجه به دیدگاه مشهور فقهای امامیه، طهارت مولد مطلقا برای شهادت شرط است پس وجود مشروط منوط به وجود شرط است و چون منوط به شرط است مقام قضایی باید حلال زادگی و سایر شرایط را تک به تک احراز کند؛ از طرف دیگر پشتوانه این نظر روایاتی از معصوم(ع) می باشد که با توجه به تعابیر آن ها این روایات اشعار به لزوم احراز طهارت مولد دارند؛ نظر دیگر این است که با توجه به اینکه اصل بر طهارت مولد می باشد و قاعده فراش نیز از آن حکایت می کند پس نیازی به احراز طهارت مولد نیست مگر اینکه خلافش ثابت شود و نظر آخر آن است که رجوع به اصل در اینجا کافی نبوده ولی در صورتی که علم هم حاصل نشود، قاعده فراش در صورت احراز وجود فراش محترم سابق قابل استفاده است؛ نظر محققین با توجه به جمیع مطالب این است که با توجه به شرط بودن طهارت مولد، باید برای شهادت شرعی احراز گردد و تا زمانی که امکان کسب علم وجود دارد نمی توان به اصل یا قاعده فراش رجوع کرد ولی هرگاه باب علم مسدود باشد می توان در صورت احراز الحاق شاهد به فراش سابق محترم، قاعده فراش را جاری و حکم به حلال زادگی وی نمود

Keywords:

شهادت , طهارت مولد , فقه امامیه , قضاوت , حلال زادگی