جرم شناسی فرهنگی و مطالعه جرم های جوانان در شهر اهواز

هر مقاله باید دارای یک رشد فرهنگ عامه پسند، ظهور سبک های جدید زندگی و اهمیت یافتن بازنمایی های رسانه ای باشد. جرم شناسی فرهنگی به عنوان نقطه تلاقی جرم شناسی و مطالعات فرهنگی با فاصله گرفتن از علت کاوی های عمومی بیرونی و تاکید مفرط بر زمینه های فردی و ساختاری، جرم و مجرم را بر ساختی اجتماعی نیز تلقی می کند که برای فهم آن ها الزامآ می بایست به زمینه ها، متن اجتماعی و روابط قدرت در جامعه، تاملی جدی داشت. مقاله حاضر پس از مرور تحولات نظری و تنوعات گفتمانی در نگاه به جرایم جوانان، به شرح و تحلیل سنت جرم شناسی فرهنگی و ظرفیت ها و چالش های آن در بررسی مسایل خرده فرهنگی و سبک زندگی جوانان می پردازد. استدلال اصلی مقاله بر این است که جرم شناسی فرهنگی امکان مناسبی را برای بازنگری در مرزبندی های فرهنگ و جرم فراهم ساخته و با دوری جستن از برخی کلیشه سازی ها به فهم و شناخت بهتری از مسایل جوانان و درنتیجه سیاست گذاری بهتر برای آن ها منتهی می شود. ارتکاب جرم موضوعی صرفا حقوقی نیست، بلکه ساز های اجتماعی- فرهنگی است که انسانها بر می سازند. هدف اصلی این مقاله، مطالعە جرم شناسی فرهنگی در میان جوانان شهر اهواز است. مطالعه با تکیه بر روش کیفی و نمونه گیری هدفمند از طریق مصاحبه های نیمه ساخت یافته انجام شده است. با توجه به منطق اشباع نظری، با ۳۰ نفر از جوانان ۲۰ تا ۳۵ ساله به صورت فردی مصاحبه صورت گرفت و سپس، مصاحبه ها به شیوه تحلیل مضمون بررسی شدند. نتایج تحقیق نشان داد که بیشتر جوانان نمونە تحقیق در شهر اهواز، تلقی مجرمانه را از برخی مقوله های فرهنگی از قبیل پوشش، آرایش، حرکات موزون (رقص)، داشتن ماهواره و دوستی های اجتماعی را حذف کرده اند، اما اغلب آن ها مواردی نظیر مصرف مواد مخدر، جر م های مالی، نابرابری اجتماعی، دعوا و خشونت، و رعایت نکردن حق دیگران را جرم انگاشته اند. در کنار این دو روایت، برخی از این جوانان، که در مرحلە آستانگی (مرزی) قراردارند، بعضی از مسائل اجتماعی از قبیله مباشی و مشروبات الکلی را جرم نمی شمارند، اما از جهت های دیگری این مفاهیم را جرم قلمداد می کنند

Keywords:

جرم شناسی فرهنگی , سیاست فرهنگ , بزه کاری جوانان , فرهنگ عامه پسند