سحر احمدی سراوانی - کارشناسی ارشدرشته حقوق خصوصی، دانشگاه غیرانتفاعی شفق، تنکابن، مازندران
داوود سلطانیان - استادیاررشته حقوق خصوصی، دانشگاه غیرانتفاعی شفق، تنکابن، مازندران

دکترین اعتبار امرمختوم که از قرنها پیش در میان حقوق دانان روم و متون باستانی هند به رسمیت شناخته شده، به علت اهمیت به کامن لاراه یافته و جزء جداییناپذیرحقوق کشورهای حقوق نوشته نیز شده است. ازآنجایی که هدف از رسیدگی های قضایی و داوری قطعیت و لازم الاجرا بودن رای صادره است، قاضی یاداور با پی بردن به حقیقت مستتر درپرونده، موجبات فصل سریع اختلاف را فراهم می سازد تا احترام به احکام موجب جلوگیری ازتکثر آرا وتعارض بین آن هاگردد.گرچه آرای صادره به محض قطعیت واجد اثراعتبارامرمختوم می شوند،ولی ماهیت این قاعده در نظام های حقوقی مختلف متفاوت است. قانون آییندادرسی کیفری مصوب(۱۳۹۲)همانند مقرره پیشین خود، بدون ذکری از شرایط تحقق قاعده اعتبار امر مختوم، این قاعده را در ردیف یکی ازجهات موقوفیتعقیب موردشناسایی قرار داده است. وجود این خلا قانونی ودر کنار آن ایستایی و جمود رویه قضایی علاوه بر دامن زدن به تشت آرا ، موضوع را همچنان درابهام باقی گذارده است

مختوم،امرمختوم ضمنی، آرای دادگاه ها