محمود کریمی - کارشناس ارشد ژئودزی،دانشکده مهندسی نقشه برداری، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
بهزاد وثوقی - دانشیار گروه مهندسی ژئودزی، دانشکده مهندسی نقشه برداری، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
حسن صادقی - کارشناس ارشد ژئودزی، دانشکده مهندسی نقشه برداری، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

استفاده از اسکنرهای لیزری در دهه ی گذشته، تاثیر شگرفی در روش های جمع آوری داده های مکانی داشته است. یکی از مسائل مهم کاربرد این روش، انتقال ابر نقاط از سیستم مختصات داخلی اسکنر در هر اسکن به یک سیستم مختصات مرجع، یا به عبارتی عملیات مرتبط سازی می باشد. در این تحقیق روش تناطریابی کمتر ین مربعات برای مرتبط سازی ابرنقاط پوششی پیاده سازی گردید ه، که به مراتب دقت های بهتری را نسبت به روش های مرسوم از قبیل مرتبط سازی با استفاده از تارگت ها در اختیار می گذارد. مرتبط سازی دو ابرنقطه از یک ساختمان با استفاده از تارگت ها و تناظریابی کمترین مربعات انجام شد ، که کاهش فاصله ابرنقاط ساختمان از 3/05سانتیمتر برای یک زیرابر با استفاده از تارگت های مشترک به0/152سانتیمتر، نشان از قابلیت تناظریابی کمترین مربعات در مرتبط سازی ابرنقاط پوششی دارد . همچنین دقت برآورد پارامترهای تبدیل سیستم های مختصات با استفاد ه از روش تناظریابی کمترین مربعات بستگی مستقیمی به دو عامل تعداد نقاط مورد استفادهدر ابرنقاط کنترل و دلخواه و شکل و نحوه توزیع هندسی نقاط داشته و هرچه قدرت تفکیک مکانی ابرنقاط در محدوده پوشش بیشتر باشد، کیفیت و دقت برآورد پارامترهای تبدیل افزایش می یابد

اسکنرهای لیزری زمین مرجع، ابر نقطه، تناظریابی کمترین مربعات سطحی