صدیقه افتخاری - لیسانس علوم تربیتی
مهناز رمضانی - لیسانس مدیریت امور فرهنگی

قصه گویی به عنوان یک وسیله تعلیمی میتواند دانش آموزان را به کشف معنای منحصر به فرد بودن خود ترغیب کند و توانایی آنها را برای برقراری ارتباط واقعی بین افکار و احساسها افزایش دهد (عزت نفس و خودپنداره). مهارتهای کلامی میتواند توانایی دانشآموزان را برای حل و فصل تعارض بین فرد به صورت آرام و توام با بحث و گفتوگو افزون سازد (تعاملات بین فردی). بیان داستان و نیز گوش دادن به آن، دانش آموزان را به بهره گیری از تخیلاتشان تشویق میکنند (تجسم و تصویرسازی ذهنی). این تخیل قوی میتواند اعتماد به نفس و انگیزش شخصی را در دانشآموزان افزایش دهد زیرا آنان خود را برای نیل به امیال و آرزوهایشان شایسته و توانا تصور میکنند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر قصه گویی بر توجه و تمرکز دیداری، شنیداری و مهارتهای اجتماعی کودکان دبستانی بود.

قصه گویی، توجه و تمرکز دیداری شنیداری، مهارتهای اجتماعی