مسعود رامرودی - گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
ناصر ناستی زایی - گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران

سابقه و هدف: سلامت معنوی بعد اساسی از بهزیستی و سلامت کلی فرد است که موجب هماهنگی دیگر ابعاد سلامت می گردد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر رهبری معنوی بر سلامت معنوی با میانجی گری حمایت سازمانی صورت گرفته است. روش کار: این پژوهش کاربردی و از نوع همبستگی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری است. جامعه آماری معلمان ابتدایی شهرستان میرجاوه بودند که متناسب با حجم، تعداد ۲۱۵ نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی-طبقه ای انتخاب و وارد مطالعه شدند. برای جمع آوری اطلاعات از سه پرسش نامه رهبری معنوی، سلامت معنوی و حمایت سازمانی و برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری استفاده شد. در این پژوهش همه موارد اخلاقی رعایت شده است و مولفان مقاله هیچ گونه تضاد منافعی گزارش نکرده اند. یافته ها: بر اساس نتایج به دست آمده، میانگین سلامت معنوی ۶۵/۱۸±۲۲/۲۱۵، رهبری معنوی ۹۲/۱۷±۰۳/۱۲۲ و حمایت سازمانی ۵۶/۱۱±۷۱/۴۹ بود. مقدار ضریب همبستگی رهبری معنوی با سلامت معنوی (۰۱/۰ P<و ۲۲۸/۰r=)، رهبری معنوی با حمایت سازمانی (۰۱/۰ P<و ۲۵۷/۰r=)، حمایت سازمانی با سلامت معنوی (۰۱/۰P< و ۲۴۱/۰r=) معنا دار بود. همچنین اثر مستقیم رهبری معنوی بر سلامت معنوی (۷۲/۴ t=و ۴۱/۰β=)، اثر مستقیم رهبری معنوی بر حمایت سازمانی (۰۲/۳t= و ۲۹/۰β=)، اثر مستقیم حمایت سازمانی بر سلامت معنوی (۶۸/۲ t=و ۲۳/۰β=)؛ و نیز اثر غیرمستقیم رهبری معنوی بر سلامت معنوی با نقش میانجی حمایت سازمانی (۰۶۶۷/۰β=) معنا دار بود. نتیجه گیری: مدیران سازمان ها می توانند با به کارگیری سبک رهبری معنوی و حمایت سازمانی، سلامت معنوی کارکنان را بهبود ببخشند.

حمایت، رهبری، سازمان، سلامت معنوی