CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

بررسی معنایی پسوندهای «دارندگی» در فارسی: رویکرد ساختواژه شناختی

عنوان مقاله: بررسی معنایی پسوندهای «دارندگی» در فارسی: رویکرد ساختواژه شناختی
شناسه ملی مقاله: JR_LANG-11-1_010
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:

مصطفی عاصی - استاد زبانشناسی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
بیتا قوچانی - دانشجوی دکتری زبانشناسی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

خلاصه مقاله:
پژوهش حاضر با بهره گیری از رویکرد ساختواژه شناختی در تلاش است تا پسوندهای اشتقاقی با مفهوم «دارندگی» در زبان فارسی را با استفاده از ابزار تحلیلی معرفی شده در این رویکرد مشخصا برگرفته از هماوند (۲۰۱۱) یعنی مقوله بندی، حوزه بندی و مفهوم سازی، طبقه بندی نماید و به واکاوی معناشناختی هر کدام از آنها بپردازد. به این منظور با گردآوری داده ها با مراجعه به پایگاه دادگان زبان فارسی (PLDB)، سایت واژه یاب آنلاین فارسی، فرهنگ پیشوند و پسوند فرشیدورد (۱۳۸۸) و کشانی (۱۳۷۱)، تعداد ۱۵۷ مورد از ترکیبات اشتقاقی دارای مفهوم «دارندگی» جمع آوری شدند، سپس با مراجعه به فرهنگ زانسو (۱۳۷۲)، معنای هرکدام از این کلمات مورد بازبینی قرار گرفت؛ سپس به روش تحلیلی و توصیفی، داده های مذکور با تمرکز بر وند به کاررفته در آنها بررسی، دسته بندی و توصیف شدند. در حوزه شناختی «دارندگی» و مالکیت، هشت منظر متفاوت وجود دارد که باعث ساخته شدن مفاهیم متفاوتی از این حوزه می شوند. منظرهایی که از پسوندهای حوزه «دارندگی» در زبان فارسی به دست آمدند عبارت بودند از کثرت، تمسخر و تحقیر، شغل و پیشه، حالت روحی و فیزیکی ناخوشایند، صفت اشیاء یا وضعیت و صفت انسان ها.  

کلمات کلیدی:
اشتقاق, پسوندهای دارندگی, حوزه بندی, زبان فارسی, ساختواژه شناختی, مقوله بندی, مفهوم سازی, هماوند

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1512137/