چگونگی و ساختارهای بر تخت نشستن زنان فرمانروا در ایران باستان (۵۵۰ پ.م.-۶۵۱ م.)
Publish place: Language Studies، Vol: 10، Issue: 2
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 171
This Paper With 24 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_LANG-10-2_011
تاریخ نمایه سازی: 15 شهریور 1401
Abstract:
زن به عنوان جنسیتی منفرد با شایستگی ها و ویژگی های مختص خود همواره موضوع پژوهش های مختلف بوده و در طول تاریخ، نگاه جوامع به او دستخوش دگرگونی شده است. مساله اصلی این پژوهش، زنان فرمانروا در ایران باستان (۵۵۱ پ.م.-۶۵۱ م.) و روند به قدرت رسیدن آنان بوده است. ضرورت انجام چنین پژوهشی در نگاه تاریخی به زن و بررسی چگونگی جانشینی فرمانروایان باستانی است که پایه گذار اندیشه های فلسفه سیاسی دوران پس از خود شدند. در این راستا، به این پرسش پاسخ داده شد که چگونه یک زن که هیچ حق قانونی ای برای احراز این مقام نداشت، به تخت می نشست و نیز زمینه هایی که این نوع انتقال قدرت را فراهم می ساختند، چه بودند؟ بدین روش، مشخص شد که سه نوع استثنای کلی برای به تخت نشستن یک زن در ایران باستان وجود داشته است: ۱- سهیم شدن یک شاه بانو در پادشاهی همسر خود که یک شاه بود ۲- اعمال نفوذ و دسیسه همسر شاه تا دستیابی وی به تخت شاهی۳- عدم وجود هر جانشین یا نایب السطنه مذکر که ناچار به انتخاب یک زن به عنوان فرمانروا می انجامید.
Keywords:
Authors
الهام استادی
دانشجوی دکترای فرهنگ و زبانهای باستانی دانشگاه علوم و تحقیقات تهران
کتایون مزداپور
استاد فرهنگ و زبان های باستانی ایران، پژوهشگاه علوم انسانی تهران، (نویسنده مسئول)،
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :