سریرا کرامتی یزدی - دانشجوی دکتری زبان شناسیدانشگاه فردوسی مشهد
شهلا شریفی - دانشیار زبان شناسی دانشگاه فردوسی مشهد (نویسنده مسئول
علی علیزاده - دانشیار زبان شناسی دانشگاه فردوسی مشهد
عطیه کامیابی گل - استادیار زبانشناسی دانشگاه فردوسی

چکیده هدف این مطالعه بررسی درک طنز در کودکان پیش دبستانیاز طریق ارائه تصویر به آن ها و تحلیل توضیحات زبانی شانبرمبنای نظریه عدم تجانس است.دراین پژوهش که از نوع توصیفی است در طی مصاحبه های نیمه ساختارمنداز شرکت کننده های این تحقیق که ۵۰کودک پیش دبستانی۴ -۶ ساله بودند خواسته شد تا دو محرک بصری خاص را مشاهده کنند و بگویند آیا تصویر مشاهده شده از نظر آنها خنده دار بوده است یا خیر و اگر خنده دار بوده، به چه دلیلی است. این پژوهش علاوه بر نظریه عدم تجانس، با معرفی مراحل پیشرفت طنز مک گی و طبقه بندی های براون از طنز تصویری به دنبال پاسخ به این پرسش اساسی است که: بیانکودکان پیش دبستانی از درک تصویر طنز بر اساس نظریه عدم تجانس چگونه صورت می گیرد؟یافته ها نشان می دهد که کودکان ۴-۶ ساله مورد بررسی در این تحقیق قادر به تشخیص مفاهیم طنز در تصاویر هستند. عدم تجانس در یک تصویر طنز را درک می کنند، به آن می خندند و می توانند دلیل خنده شان را توضیح دهند.آنها می توانند از طریق مقایسه تصویر با طرحواره هایی که در ذهنشان دارند به درک عدم تجانس های اصلی و فرعی یک تصویر خنده دار دست یابند. این موضوع نشان می دهد که توانایی شناختی کودکان در تشخیص عدم تجانس های مفهومی با مرحله سوم مراحل پیشرفت طنز مک­گی که به تخطی از نمودهای مفهومی می پردازد مطابقت دارد.

کلیدواژه ها:طنز, درک طنز, نظریه عدم تجانس, کودکان پیش دبستانی, طنز تصویری