زهرا شیری آذر - ۱- آموزگار ابتدایی اداره آموزش و پرورش شهرستان مراغه
سوره پیغان - ۲- آموزگار ابتدایی اداره آموزش و پرورش شهرستان بناب
فاطمه پارسای احمدی - ۳- آموزگار ابتدایی اداره آموزش و پرورش منطقه خسروشهر
نسرین ملکزاده ساری یاریقان - ۴- آموزگار ابتدایی اداره آموزش و پرورش شهرستان اسکو
رحمان میرزانژاد - ۵- کارشناسی مهندسی تکنولوژی نقشه برداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر

رویکردهای مبتنی بر مشکل برای یادگیری، سابقه طولانی در حمایت از آموزش مبتنی بر تجربه دارند. تحقیقات و تئوری روان شناختی نشان می دهد که با وا داشتن دانش آموزان به یادگیری از طریق تجربه حل مسائل، می توانند هم راهبردهای محتوا و هم تفکر را بیاموزند. یادگیری مبتنی بر مسئله یک روش آموزشی است که در آن دانش آموزان از طریق حل مسئله تسهیل شده یاد می گیرند. در یادگیری مبتنی بر مسئله، یادگیری دانش آموز بر روی یک مسئله پیچیده متمرکز می شود که یک پاسخ صحیح واحد ندارد. دانش آموزان در گروه های مشارکتی کار می کنند تا آنچه را که برای حل یک مشکل باید یاد بگیرند، شناسایی کنند. آنها درگیر یادگیری خودراهبر می شوند و سپس دانش جدید خود را برای مشکل به کار می برند و در مورد آنچه آموخته اند و اثربخشی استراتژی های به کار رفته فکر می کنند. معلم به جای ارائه دانش، برای تسهیل فرآیند یادگیری عمل می کند. این مطالعه با هدف بررسی روش یادگیری مبتنی بر مسئله و مزایا و معایب این روش با استفاده از روش کتابخانه ای و مرور مقالات انجام شد. با توجه به نتایج به دست آمده از این مطالعه پیشنهاد می گردد که مدارس به خصوص در دبیرستان ها از این نوع روش تدریس استفاده کنند.

روش تدریس، روش یادگیری مبتنی بر مسئله، آموزش مبتنی بر مسئله