بررسی قابلیت هواپیمای بدون سرنشین (UAV) در جست و جو و امداد و نجات دریایی

دریا محیط بیرحمی است که طی یک حادثه ساده. جان بسیاری از مردم را می گیرد. همه ساله هزاران سانحه و تصادف دریایی رخ می دهد که باعث به وجود آمدن جراحت ها، تلفات جانی و خسارت های مالی بی شماری می شوند. به منظور کاهش این وقایع باید به نیروی انسانی و آموزش،قوانین و مقررات ملی و بین المللی و نحوه اجرای آنهاء شناور و تجهیزات بر روی آن، تاسیسات بندری و همچنین امکانات تجسس و نجات دریاییتوجه بیشتری شود. وقوع سانحه دریایی اجتناب ناپذیر است. برای هر کشتی در حال حرکت ریسک وقوع سانحه وجود دارد. مسئله وقوع سانحه دریایی برای هر کشوری وجود دارد. تنها تفاوت آن است که شانس وقوع سانحه از یک کشور به کشور دیگر متفاوت است. هیچ اقدام پیشگیرانه ویا امادگی قبلی باعث حذف سوانح و تصادفات به طور کامل نمی شود ولی می توان با استفاده از تحهیزات و فناوری های نوین درصد تلفات انسانی رادر این گونه حوادث به شدت کاهش داد. بر اساس مدل توصیه شده در سوانح دریایی (مدل شل ارتباط مستقیم عامل زنده با تحهیزات) جمع آوریاطلاعات سانحه و پا واقعه می تواند نقش حیاتی در ادامه ماموریت امداد و نجات دا شته با شد در این را ستا ا ستفاده از قابلیت های پرنده های بدونسرنشین امکان رصد و شناسایی و برآورد میزان خسارات در بحران ها به مدیریت ارائه می نماید از همه مهمتر بهره گیری از قابلیت های پرنده هایبدون سرنشین می تواند به عنوان بازوی توانمند کمک رسانان و نیروهای امدادی در بحران ها نقش موثری ایفاء نمایند. در این مقاله سعی شده استتوانمندی پرنده های بدون سرنشین در ماموریت های امداد و نجات دریایی بیان شود. استفاده از هلی کویترها در طی فرایند امداد و نجات دریاییسابقه طولانی دارد ولی آمروزه با پیشرفت تکنولوژی ها پهپادها و با توجه به قابلیت بیشتر پرنده های بدون سرنشین)چابکی، سرعت و هزینه بسیارپایین) این وسایل به عنوان یکی از ابزارهای کسب اطلاعات و رصد مراکز بحران مطرح هستند. در این مقاله به قابلیت هاء توانمندی ها و الزاماتپرنده های بدون سرنشین در طی عملیات امداد و نجات دریایی پرداخته می شود.

Keywords:

پهپاد UAV , امداد و نجات دریایی , تجهیزات و زیر ساخت های امداد و نجات , مانیتورینگ سانحه