دستیابی به فرم مناسب بدنه های جانبی شناور سطحی سه بدنه جهت بهبود رفتار هیدرودینامیکی شناور

طراحی و ساخت شناورهای چندبدنه یکی از اهداف مهم آیندهی شناورهای سطحی می باشد که در همین راستا بهبود رفتار دینامیکی این شناورها با استفاده از روش های مناسب طراحی می تواند تاثیر عمیقی بر روی مسیر پیش رو ایجاد کند. در شناورهای سه بدنه، بدنه های جانبی درصد کمتری از مقاومت کل شناور را به خود اختصاص داده اند ولی با طراحی درست و بهینه می توانند نقش بسزایی را در کاهش مقاومت کل و نیز رفتارهیدرودینامیکی شناور ایفا کنند. در این مقاله با استفاده از شبیه سازی عددی، حرکت یک شناور سطحی سه بدنه با فرم های مختلف بدنه های جانبی مورد بررسی قرار می گیرد. بدنه های جانبی در سه فرم مختلب در کنار بدنه اصلی قرار گرفته و در هر حالت مقدار مقاومت کل، تریم وسینکیج شناور محاسبه شده است. شبیه سازی با استفاده از نرم افزار استار سی سی ام با حل معادلات رنس، در شرایط آب آرام و اعداد فرودمختلف انجام و نتایج به دست آمده از شبیه سازی با نتایج حاصل از تست های آزمایشگاهی مقایسه شده است. با توجه به نتایج حاصل شده. بدنه هایجانبی با فرم متقارن رفتار هیدرودبنامیکی بهتری از خود نشان داده و دارای مقاومت کمتری نسبت به سایر فرم ها می باشند.

Keywords:

شناور سطحی , سهبدنه , مقاومت , تریم , سینکیج , رفتار هیدرودینامیکی , ترایماران