بررسی تاثیر خوردگی حفره ای بر انفجار خطوط انتقال نفت وگاز فراساحلی با استفاده از تئوری احتمال شکست

خوردگی حفره ای یکی از خطرناک ترین گونه های موجود و محتمل خوردگی شیرین به دلیل وجود فرآورده های نفتی برای خطوط لوله انتقال نفتی/گازی می باشد که سبب نازک شدگی جداره داخلی خط لوله شده و در نتیجه آن موجب کاهش مقاومت خط لوله در برابر بارهای محیطی و عملیاتی می گردد، که در برخیموارد باعث نشت پا انفجار خط لوله می شود. تحقیق حاضر با بررسی مدل های تجربی به پیش بینی حداکثر میزان عمق خوردگی حفره ای می پردازد و به دنبالآن با بررسی وضعیت سلامتی یک خط لوله در منطقه گازی پارس جنوبی. با در نظر گرفتن دو حالت خورده شده و سالم به تعیین احتمال شکست خط لوله در برابر فشار داخلی با استفاده از روش قابلیت اطمینان مرتبه اول و همچنین روش نمونه برداری مونت -کارلو مطابق با استانداردهای API, DNV و ASME میپردازد. در نهایت برای بررسی تاثیر خوردگی حفره ای بر روی پارامترهای طراحی و هندسی خط لوله. تحلیل حساسیت با استفاده از شاخص گاما در طی چندزمان شاخص در حبن سرویس دهی خحط لوله انجام پذیرفته است. اینگونه نتیحه گرفته شد که خورد گی حفره ای تاثیر ویژه ای بر روی سلامتی و میزان مقاومتخط لوله در برابر انفجار دارد و فشار داخلی و ضخامت خط لوله مهمترین عوامل بر روی احتمال شکست لوله می باشند.

Keywords:

خطوط لوله دربایی , خوردگی , احتمال شکست , انفجار